voordringen werkw. Uitspraak: [ 'vordrɪŋə(n) ] Afbreekpatroon: voor·drin·gen Vervoegingen: drong voor (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is voorgedrongen (volt.deelw.) niet wachten tot het jouw beurt is en voor iemand anders gaan Voorbeeld: 'Hé, niet voordringen!' 
1) Voorkruipen 
Als je voordringt, duw je mensen opzij en wil je zelf vooraan komen te staan.
• [erga] een plaats vooraan in een rij bemachtigen waarop men geen recht heeft. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
Voordringen is brutaal opschuiven in een wachtrij naar een plaats die je niet toekomt, voor je beurt gaan. [basiswoordenlijst groep 3]