I a de werknemer zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ˈwɛrknemər ] Afbreekpatroon: werk·ne·mer Verbuigingen: -s (meerv.) I b de werkneemster zelfst.naamw. Uitspraak: [ 'wɛrknemstər ] Afbreekpatroon: werk·ne·mer Verbuigingen: -s (meerv.) iemand die in dienst van een ander werk verricht Voorbeeld: 'de werknemers van de verzekeringsmaatsc...
1) Kracht 2) Werkkracht 3) Werkman 4) Klerk 5) Medewerker 6) Bediende 7) Personeelslid 8) Arbeider 9) Loontrekker 10) Employee 11) Arbeidskracht 12) Employé 13) Iemand die voor een ander werkt 14) Iemand die in loondienst is 
Een persoon die in een arbeidsovereenkomst afspraken met een economische eenheid maakt om arbeid te verrichten waartegenover een financiële beloning staat.
Een werknemer is iemand die de verplichting aangaat om bepaalde werkzaamheden te verrichten (in formele economische terminologie: het leveren van de productiefactor arbeid) waar tegenover een beloning staat die loon of salaris wordt genoemd. De wederzijdse verplichtingen tussen werkgever en werknemer worden meestal vastgelegd in een arbeidsovereenk...
wie bij een persoon, bedrijf of organisatie werkt vb: bij deze fabriek werken 200 werknemers
De 'werknemer' is de contractuele wederpartij van de werkgever bij de arbeidsovereenkomst.
Een persoon die in loondienst is bij een werkgever.
Een werknemer is een persoon die in dienst van een ander werk verricht. Degene die het werk aanbiedt is de werkgever . [basiswoordenlijst groep 5]
Aanbieder van arbeid.
Degene die op basis van een arbeidsovereenkomst arbeid verricht dan wel degene die in een ondergeschiktheidsrelatie (bijvoorbeeld opdrachtgever-opdrachtnemer) tegen een vergoeding arbeid verricht.
Een werknemer is een persoon die op basis van een arbeidsovereenkomst in de onderneming werkzaam is.
Iemand die onder gezag van een werkgever en tegen loon arbeid verricht.
iemand die in loon dienst is bij een werkgever