werpen werkw. Uitspraak: [ 'wɛrpə(n) ] Afbreekpatroon: wer·pen Vervoegingen: wierp (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geworpen (volt.deelw.) 1) (iets) met je arm en hand krachtig van je af laten bewegen Voorbeeld: 'een steen werpen' Synoniem: gooien 2) (een jong dier) ter wereld brengen Voorbeeld: 'Een poes d...
1) Afschieten 2) Afvuren 3) Baren 4) Bevallen 5) Flansen 6) Gooien 7) Jongen 8) Kaatsen 9) Kegelen 10) Keilen 11) Kogelen 12) Kwakken 13) Lammeren 14) Lanceren 15) Mikken 16) Slingeren 17) Smakken 18) Smijten 19) Stikken 20) Storten 21) Welp 1) Afschieten 2) Afvuren 3) Flansen 4) Flikkeren 5) Gooien 6) Jongen 7) Jongen krijgen 8) Jongen ter wereld brengen 9) Keilen 10) Kieperen 11) Kwajongen 12) Lanceren 13) Mikken 14) Slingeren 15) Smijten 16) Stekken 17) Stikken 18) Storten 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Werpen``] Zie Schieten, Kogelbaan
gooien; jongen ter wereld brengen (toon de herkomst via de etymologiebank)
De geboorte van een nestje jongen.
•met een krachtige zwaai van de arm iets uit de hand naar iets of iemand heen laten gaan. •"(van zoogdieren)" ter wereld brengen, baren.
gooien; jongen baren bij zoogdieren
gooien
Partus; geboorte van nakomelingen bij zoogdieren..