het wonder zelfst.naamw. Uitspraak: [ ˈwɔndər ] Afbreekpatroon: won·der Verbuigingen: wonderen (meerv.) bovennatuurlijke gebeurtenis die door goddelijke krachten wordt veroorzaakt Voorbeeld: 'wonderen verrichten' Synoniem: mirakel wonder boven wonder (<dit zeg je als iets heel onwaarschijnlijks toch gebeurd is>) 'Wonder boven wond...
1) Bijzonder voorval 2) Bijzondere gebeurtenis 3) Bovennatuurlijk feit 4) Bovennatuurlijke gebeurtenis 5) Iets buitengewoons 6) Iets onverklaarbaars 7) Koosnaam 8) Mirakel 9) Onverklaarbaarheid 10) Onverklaarbare gebeurtenis 11) Wonderkind 12) Wonderlijk 1) Buitengewoon 2) Miraculeus 3) Mirakel 4) Verbazingwekkend 5) Vreemd 6) Wonderbaarlijk 7) Wonderlijk 8) Zonderling 
mirakel (toon de herkomst via de etymologiebank)
onverklaarbare gebeurtenis vb: hij gelooft niet in wonderen
•een gebeurtenis waaraan een bovennatuurlijke oorsprong toegeschreven wordt.
mirakel
in: Voorbeeld: ‘'k weet wonder’: zich afvragen, nieuwsgierig zijn (DB) - Voorbeeld: ‘Een zekere avond (...) vraagt Prutske bij 't terugkomen van de wandeling: - Vader, 'k weet wonder hoe het eerste vertelseltje heten zal?’
mirakel
(Ook mirakel) niet natuurlijk te verklaren, op goddelijke ingreep berustende gebeurtenis, vaak toegeschreven aan de voorspraak bij God van een heilige die men aangeroepen heeft.