zwadderen werkw. Afbreekpatroon: zwad·de·ren Verbuigingen: zwadderde Vervoegingen: gezwadderd (volt.deelw.) 1) bemorsen 2) ronddobberen . 1 definitie
1) Klutsen 2) Zwieren 
bemorsen (toon de herkomst via de etymologiebank)
1.plassen in het water Voorbeeld: ‘De koeien waadden en zwadderden in de zompige bodem; door de overspoelde meersgrond, naar de hoogvlakte’ 2.waggelen Voorbeeld: ‘De boer bond het zwijn vast bij de achterpoot en 't beest kwam traag zwadderend naar buiten gelutst, 't stak de snuit omhoog en snorkte’