Paardendrogist

Categorie: Planten en dieren > Kruidenlijst
Datum & Land: 13/05/2013, NL
Woorden: 161

Alfalfa
Latijnse naam: Medicago Sativa Nederlandse naam: Alfalfa of Luzerneklaver Gebruikte delen: Bladeren

Aloe Vera
Latijnse naam: Aloe barbadensis Gebruikte delen: Verse bladeren, stengels, sap van de bladeren De Aloë is afkomstig uit Oost- en Zuid-Afrika, maar inmiddels wereldwijd in gebruik als medicinale plant, maar ook als decoratieve tuin- en kamerplant. Aloë Vera, een cactusachtige plant, is familie van de ui en de lelie. Er bestaan meer dan 200 soorten Aloë Vera. Binnen in het blad bevindt zich een heldere geleiachtige substantie welke bekend is als Aloë Vera Gel.Werkzame bestanddelen: Aloë Vera is rijk aan vitamine E, vitamine B12, mineralen, enzymen, aminozuren, essentiële vetzuren en polysaccharides. Gebruik inwendig Aloë Vera kan gebruikt worden bij spijsverteringsaandoeningen als verstopping, ontgifting, diarree en bij een maagzweer. Ook ter verbetering van de spijsvertering en ter bevordering van de voedselopname is Aloë Vera een geschikt middel. Tevens bij pijnlijke gewrichten en spieren, allergieën, artritis, kolieken, vermoeidheid, hormonale aandoeningen, ontstekingen, spierproblemen, bronchitis, bij herstel na operaties, pijnverlichting en als sterke anti- oxidant is Aloë Vera een erg goed kruid . Gebruik uitwendig Bij huidaandoeningen als grote wonden, operatiewonden, schaafwonden, abcessen, schimmels, brandwonden, roos, eczeem, insectenbeten en bijvoorbeeld zonnebrand kan Aloë Vera heel goed toegepast worden. Aloë heeft een bijzonder verzachtende en weefselherstellende werking op de huid waardoor de littekenvorming mooier en gelijkmatiger is. De Aloë Vera sappen bieden o.a. weerstand tegen parasieten, virussen en bacteriologische infecties. Het werkt ontstekingremmend, dringt diep in de huid en het onderliggende weefsel en bevordert de conditie...

Alsem
Latijnse naam: Artemisia absinthium Alsem is een plant uit de composietenfamilie (Asteraceae). De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als vrij zeldzaam en matig afgenomen. Het is een vaste plant, die van nature voorkomt in de gematigde streken van Europa, Azië en Noord-Afrika. De botanische naam Artemesia is afgeleid van de Griekse Godin Artemis en absinthium betekent in het Oud-Grieks 'ongenoegen'. De plant staat bekend als een van de bitterst smakende kruiden. De plant wordt 60 - 120 cm lang en bloeit met lichtgele bloemen van juli tot september. Het heeft veerdelige bladeren, die aan beide zijden grijs viltig behaard zijn. De plant vormt een wortelstok (rizoom). Gebruik inwendig Werkt weerstandverhogend, spijsverteringsverbeterend en heeft een dodende werking op darmparasieten. Tevens stimuleert het de werking van de lever.

Amerikaanse sering
Latijnse naam: Ceanothus americanus De Amerikaanse sering bloeit rijk in de periode van mei tot juli met felblauwe bloemen in kleine pluimpjes. Het blad is klein en donkergroen. Verder is deze plant bladhoudend, winterhard en wordt hij zo’n 150 cm hoog. Gebruik inwendig Verbetert de spijsvertering zodat afvalstoffen beter afgevoerd kunnen worden.

Anijs
Latijnse naam: Pimpinella anisum Gebruikte delen: Zaad en olie Anijs is een eenjarige plant uit de Schermbloemfamilie, het kruid is afkomstig uit Zuidwest- Azië. De plant wordt ongeveer tussen de 40 en 60 cm hoog en groeit uit tot een spoelvormige wortel. Het bovendeel van de ronde, geribde stengel draagt zijtakken en eindigt in een dubbel scherm van witte bloemen, dat van boven is afgeplat. De hele plant heeft een aromatische geur. Werkzame bestanddelen Anijs bevat etherische olie, vette olie, slijm, eiwitten, suikers en vitamine B4. Gebruik inwendig Anijs werkt slijmoplossend, ophoestbevorderend, krampoplossend en gasdrijvend. Anijs is goed voor een doelmatige ademhaling en een gezonde spijsvertering. Het wordt veel gebruikt bij darmkrampen, verkoudheid en bronchitis. Tevens stimuleert anijs de eetlust en is het licht pijnstillend. Gebruik uitwendig De olie wordt gebruikt voor luis en andere parasiet bestrijding.

Arnica
Latijnse naam: Arnica Montana Nederlandse naam: Valkuil of Arnica Gebruikte delen: Bloemen en wortel Arnica, in het Nederlands noemt men het valkruid, is bij ons een zeer zeldzame en daarom beschermde plant. Het is een madeliefachtige plant die op vruchtbare, veenachtige alpenweiden groeit. Bij inwendig gebruik kan de plant uiterst giftig zijn. Het irriteert het spijsverteringskanaal en de nieren bij inwendig gebruik in grotere dan homeopatische doseringen. Als crème of zalf is het een bijzonder nuttig kruidenmiddel. Werkzame bestanddelen Arnica bevat o.a. acetyleen-derivaten, etherische oliën, suikers en flavonoïden. Inwendig gebruik Arnica kan inwendig worden gebruikt bij shock, pijn, ontsteking, epilepsie en lichte maag-darmstoornissen. Voorzichtigheid is geboden bij inwendig gebruik; het mag alleen als sterk verdund homeopatisch preparaat gebruikt worden. Uitwendig gebruik Bij bloeduitstortingen, wonden, spierpijn, kramp, kneuzingen en verstuikingen. Arnica zalf voorkomt ontstekingen. De zalf reinigt en heelt wonden. Tevens zorgt het ervoor dat de haarvaten zich verwijden, waardoor de doorbloeding o.a. in de hoef wordt verbeterd.

Artisjok
Latijnse naam: Cynara scolymus Gebruikte delen: Bloemhoofd, bladeren en de wortel De artisjok is een plant uit de composietenfamilie (Asteraceae). De plant heeft bloemen in hoofdjes en puntige omwindselbladeren. De plant heeft prikkelbare meeldraden: bij aanraking met bijvoorbeeld een bijentong of -poot trekken de helmdraden zich samen en komt er een snuifje wit stuifmeel vrij uit de helmknoppen. Gebruik inwendig Heeft leverbeschermende eigenschappen, stimuleert het vetmetabolisme en heeft daardoor een gunstig effect op het cholesterolgehalte. Het bevordert de opname van voedingsstoffen en beschermt het maagslijmvlies. Tevens ondersteunt het de spijsvertering.

Asperge
Latijnse naam: Asparagus officinalis De asperge is een plant waarvan de jonge scheuten geteeld worden als groente. Er bestaan witte asperges en groene asperges. De eerste zijn onder de grond gegroeid en uit het licht gehouden, de tweede hebben wel de zon gezien. In Noordwest-Europa zijn de witte asperges het meest gebruikelijk, in landen als Italië de groene asperges. Ook komt de asperge in het wild voor in duinstruweel en langs rivieren. Gebruik Traditioneel worden aan de asperge geneeskrachtige werking toegekend als medicijn tegen bijensteken, hartproblemen, duizeligheid en tandpijn. Ook wordt het toegepast als urineafdrijvend middel of laxeermiddel, en het is nu bekend dat het in asperges voorkomende aminozuur asparagine inderdaad de nierfunctie stimuleert.

Avocado
Latijnse naam: Persea americana De Avocado is een boom uit Centraal-Amerika; bekend om zijn gelijknamige, voor consumptie geschikte, vrucht (die ook wel advocaatpeer of foutief advocaat genoemd wordt). De Avocado, endemisch in Centraal-Amerika, is een tot 20 meter hoge koude-gevoelige boom. Het is een groenblijvende plant, hoewel sommige planten hun bladeren verliezen vlak voor of tijdens de bloei. De boom draagt spiraalsgewijs ingeplante bladeren, van sterk variabele, ovale en langwerpige vorm. De bladeren staan op korte steeltjes. De avocado is eenhuizig, de bloemen zijn vrij klein (tot 1,3 cm in doorsnede) maar komen in grote getallen voor. De boom wortelt zeer oppervlakkig, typisch is ook dat de wortels zeer weinig wortelhaartjes hebben. De avocadoboom is bijgevolg slecht in staat om water op te nemen en heeft een grote behoefte aan een reguliere watertoevoer. Stilstaand water rond de wortel werkt wortelrot in de hand, de plant gedijt dus best op goed doorlatende bodem. Gebruik uitwendig De essentiële olie wordt gebruikt voor de verzorging van de gevoelige, droge huid. Avocado olie bezit een groot spreidingsvermogen en wordt ondankts zijn vette karakter zeer goed opgenomen in de opperhuid. Het maakt de huid soepel en glad en bevordert de littekenheling.

Basilicum
Latijnse Naam: Ocimum basilicum Nederlandse naam: Bazielkruid- Koningskruid Gebruikte delen: Bladeren-vluchtige olie Basilicum is inheems in India, waar hij vereerd wordt als heilige plant. Misschien zijn de insectwerende eigenschappen hier de oorzaak van. Basilicum houdt ziekteoverbrengende vliegen en muskieten op afstand. De plant werd al eeuwenlang als keukenkruid verbouwd in de Mediterrane landen. Het is een zeer geurige, eenjarige plant met gladde, licht gebogen groene of rode bladeren, kleine witte bloemen die in het midden van de zomer bloeien en ovale, zwarte zaadjes voortbrengen. Werkzame bestanddelen Vluchtige olie, fenolzuren, vitamine A en C. Gebruik inwendig Basilicum kan goed gebruikt worden voor luchtwegproblemen zoals hoesten en bij spijsverteringstoornissen en constipatie. Hij werkt slijmoplossend en ontsmettend, en wordt daarom gebruikt bij aandoeningen aan de luchtwegen, zoals bij chronische bronchitis. Basilicum werkt tevens urinedrijvend, koortsverlagend, kalmerend, ontstekingsremmend, bacteriologisch, ontsmettend, schimmelwerend en krampstillend. Gebruik uitwendig Basilicumolie dood maag- darmparasieten en wordt daarom aanbevolen bij darmklachten, parasieten en koliek. Basilicumolie is een stimulerende olie die mentale vermoeidheid verlicht, de geest verheldert en de concentratie verbetert. De olie verlicht artritis en jicht. Basilicumolie is beroemd als een van de beste zenuwsterkende etherische oliën.

Berkenblad
Latijnse naam: Bentula pendula Nederlandse naam: Berkenblad, Berk Gebruikte delen: Schors, bladeren

Berendruif
Latijnse naam: Uva ursi De Beredruif is een altijdgroen heestertje, dat bij voorkeur op een humusrijke grond groeit in bossen en op heidevelden. in Nederland is hij zeer zeldzaam geworden (Terschelling), maar in alpine naaldbossen kan hij tot een hoogte van 3000 m voorkomen als een ware bodembedekker. De korte kruipende stengels dragen omgekeerd eironde, donkergroene, leerachtige, stompe blaadjes. De roodachtig witte, klokvormige bloemetjes verschijnen in het voorjaar; de rode bessen rijpen in de herfst, maar ze zijn voor mensen niet eetbaar, vanwege de zure samentrekkende smaak. Maar zij vallen wel in de smaak bij vogels en beren. De Beredruif komt vooral voor in landen van het noordelijk halfrond, de familie van de Beredruif bestaat uit vele leden. Verrijkt de bodem. Gebruik inwendig Beredruif heeft een specifieke werking op de membranen van de urinewegen. Het heeft een verzachtende en versterkende werking. Let op Het gebruik van Beredruif wordt tijdens de dracht afgeraden.

Bittersinaasappel
Latijnse naam: Citrus aurantium De zure sinaasappel, bittersinaasappel of pomerans is een plant uit de wijnruitfamilie (Rutaceae) die wel lijkt op de zoete sinaasappel, maar de smaak van de vruchten is heel anders. De zure sinaasappel heeft een ronde vrucht met een doorsnede van ongeveer 7,5 cm, maar deze is licht afgeplat aan beide uiteinden. De aromatische schil is oranje of roodachtig oranje en ruw. Het vruchtvlees is bitter. Bittersinaasappel is een belangrijke bron van bioflavonoiden. Flavonoïden komen vooral voor in geneeskrachtige kruiden, fruit, groenten, zaden, noten en op planten gebaseerde dranken zoals thee en wijn. Citrus-bioflavonoïden (zoals hesperidin) zijn zeer krachtige

Blauwe bes
Latijnse naam: Vaccinium corymbosum De blauwe bes is een plant uit de heifamilie (Ericaceae). Het is een vruchtdragende struik met een hoogte van 1,5-2,5 m. Gebruik inwendig Dit kleine besje bevat namelijk anthocyaan, een stof die de bes zijn blauwe kleur geeft. Deze stof heeft een goede werking op hart- en bloedvaten. De kleurstof kan er onder andere voor zorgen dat de vetophoping (voornamelijk ophoping van cholesterol) in de bloedvaten wordt verminderd. Hierdoor wordt de doorbloeding van de bloedvaten beter. Daarnaast bevatten blauwe bessen antioxidanten. Deze spelen een belangrijke rol bij het verouderingsproces. Antioxidanten werken ontstekingsremmend, cholesterolverlagend en beschermen tegen verschillende ziekten.

Blauw glidkruid
Latijnse naam: Scutellaria galericulata Gebruikte delen: Hele plant Blauw glidkruid is een overblijvende plant die behoort tot de Lipbloemenfamilie (Labiatae of Lamiaceae). Het is een plant van meestal natte, humusrijke grond in riet- en zeggenmoerassen, moerasbossen, langs het water, in duinvalleien en op vochtige, stenige plaatsen. In de duinen komt de plant ook voor op drogere grond. De plant komt van nature voor in de gematigde en koudere streken van het Noordelijk halfrond. De plant wordt 15 tot 45 cm hoog, vormt wortelstokken en heeft een vierkantige stengel. De haren op de stengelribben staan naar beneden gericht. Dit in tegenstelling tot die bij klein glidkruid (Scutellaria minor), waarbij deze omhoog gericht zijn. De 3 tot 10 cm lange, eivormig-lancetvormige bladeren zijn ondiep gekarteld-gezaagd en hebben een hartvormige voet. De onderzijde van het blad is vaak roodachtig gekleurd. Ook de stengel is onderaan vaak roodachtig gekleurd. Gebruik inwendig Werkt kalmerend, verminderd spierspanning en kramp en versterkt de zenuwen.

Boswellia
Latijnse naam: Boswellia serrata of Boswellia sacra Nederlandse naam: Boswellia en wierookboom Gebruikte delen: Stam van de boom Boswellia is een boom die tussen de rotsen groeit in droge, heuvelachtige gebieden in o.a. Zuid- Afrika, Somalië, Ethiopië, India en Soedan. De Boswellia is een altijd groene, kleine boom met dikke takken die 5-8 meter hoog kan worden. De boom heeft een papierachtige schors. De kleine, stervormige gele bloemen ontwikkelen zich tot roodbruine steenvruchtjes. Uit de stam van de Boswellia wordt een gum-achtig extract gewonnen. In gezuiverde vorm wordt dit extract in veel moderne kruidenmiddelen gebruikt. Werkzame bestanddelen Essentiële oliën, gom en terpenoïden. Deze terpenoïden bevatten de Boswellia-zuren die het actieve component blijken te zijn. Gebruik inwendig Geeft verlichting. De hars van de boom Boswellia serrata wordt in de Indiase ayurvedische behandeling gebruikt om soepel te bewegen. Gebruik uitwendig De etherische wierookolie werkt verlichtend voor de ademhalingswegen (bij inhalatie en massage) en is rustgevend.

Bosbessen
Latijnse naam: Vaccinium De bosbessen zijn planten die behoren tot de heidefamilie (Ericaceae). Gebruik inwendig Bosbessen bevatten looistoffen (tannine). Tannine heeft een milde samentrekkende (adstringerende) werking en daardoor gunstige eigenschappen voor de bestrijding van dunne ontlasting. Bosbessen zijn een belangrijke bron van bioflavonoiden. Flavonoïden komen vooral voor in geneeskrachtige kruiden, fruit, groenten, zaden, noten en op planten gebaseerde dranken zoals thee en wijn. Bioflavonoïden zijn zeer krachtige anti-oxidanten waaraan een antibacteriële, antivirale en anti-inflammatoire werking wordt toegeschreven. Ze versterken de werking van vitamine C en beschermen de elasticiteit van het bindweefsel.

Boekweit
Latijnse naam: Fagopyrum esculentum Gebruikte delen: Bladeren Boekweit is niet verwant aan broodtarwe maar het wordt in Centraal Azië en China, waar het oorspronkelijk vandaan komt, als meel gebruikt, in Rusland als graan en in Noord-Amerika maakt men er pannenkoeken van. De eenjarige plant heeft rechtopstaande stengels, zachte, pijlvormige bladeren en kleine, rozige bloemen in de zomer. De zaadjes hebben de vorm van een driezijdige pyramide. Gebruik inwendig Stimuleert de genezing van veel huidklachten; hotspots, korstvorming, jeuk op verschillende lichaamsdelen (met name onbehaarde delen). Heeft een positieve werking op de lever- en nierfunctie en een bloedreinigend effect.

Bramenblad
Latijnse naam: Rubus fruticosus De gewone braam of bosbraam is een in Nederland en Vlaanderen algemeen voorkomende, meerjarige, struikachtige plant uit de rozenfamilie (Rosaceae). De bladeren overlappen elkaar niet aan de randen. De steeltjes van de basale blaadjes van een vijftallig blad zijn tot 8 mm lang. De bladeren blijven tot laat in de herfst of het begin van de winter aan de plant. De onderzijde van de bladeren is bedekt met stekels. De stengel is niet of nauwelijks berijpt en met sterke stekels bezet. De plant klimt 1,5-3 m hoog. De bloemen zijn wit of roze en groeien in juli en augustus aan de plant. De kelkbladen zijn niet toegespitst. De kroonblaadjes zijn vaak iets elliptisch van vorm. De vruchten zijn donkerblauw of blauwrood en verschijnen in augustus en september. De vrucht bestaat uit een verzameling steenvruchtjes, de deelvruchtjes zijn alle goed ontwikkeld. Ze groeien alleen aan tweejarige stengels. Werkzame bestanddelen Bramenblad bevat looistoffen, flavonoïde (gele plantenverfstof), etherische oliën en organische substanties. Gebruik inwendig De bladeren kunnen gebruikt worden bij diarree, ontstoken luchtwegen, het werkt bloedreinigend en werken ontstekingsremmend.

Braaknoot
Latijnse naam: Nux vomica De Braaknoot is een boom uit de familie Loganiaceae die voorkomt in India en zuidoost Azië. Het is een middelgrote boom met 5 tot 7cm grote bladeren die groeit in een open leefomgeving. Gebruik inwendig Wordt vaak als een verdund extract toegevoegd. De bereiding uit de braaknoot normaliseert de beweging van maag en darmen. Ook in te zetten bij braken. Doordat het de doorbloeding stimuleert kunnen de afvalstoffen vanuit, onder andere, de hoef beter worden afgevoerd.

Brandnetel
Latijnse naam: Urtica dioica Gebruikte delen: Bovengronds gedeelte Oorspronkelijk was het een Europese en Aziatische plant maar nu is hij over de hele wereld te vinden. Brandnetel heeft groene, sterk zaagvormig bladeren met een donzige onderkant. Het belangrijkste kenmerk van de brandnetel is dat hij bedekt is met brandharen. Dit zijn fijne holle haartjes, die een brandend gevoel geven wanneer de breekbare punt afbreekt. De haren bevatten mierenzuur en andere stoffen die blaren, branderige plekken en jeuk op de huid veroorzaken. Werkzame bestanddelen Looistoffen, vitamine A, B, C en K, bitterstoffen, mierenzuur, calcium, kalium, magnesium, koper, silicium, ijzer, xantophyl, histamine en chlorofyl. Inwendig gebruik Brandnetel zorgt voor een goede weerstand, gezonde spijsvertering, goede bloedsomloop en afvoer van afvalstoffen. Brandnetel wordt veel gebruikt bij infectieziekten, eczeem, artritis, artrose en hoefbevangenheid. De aanwezigheid van vitamine C en ijzer maken het kruid zeer geschikt om bloedarmoede te behandelen. Brandnetel heeft ook samentrekkende en bloedstelpende eigenschappen en kan daarom toegepast worden bij ernstige bloedingen van wonden. Verder kan brandnetel gebruikt worden bij hooikoorts door de aanwezige histamine. Het helpt door het hoge gehalte aan mineralen ook goed bij spierkrampen. Uitwendig gebruik Wrijf bij stijve gewrichten de pijnlijke plaats in met verse brandnetelbladeren. Maak een kompres tegen verbrandingen.

Cajeputi
Latijnse naam: Melaleuca leucadendra Nederlandse naam: Cajeputi of Kajapoeti Gebruikte delen: Bladeren Cajeputi groeit o.a. in Achter-Indië, de Soenda-eilanden en Australië. De boom behoort tot de Theeboom familie en wordt ook wel Moeras Tea Tree of Ti Tree genoemd. Deze, altijd groene tot 30 meter hoge, boom heeft witte bloemen die aan een lange doorn hangen. De geurige bladeren zijn lancet vormig en vertonen doorzichtige puntjes. Deze puntjes bevatten de etherische olie. Zoals bij andere Melaleuca soorten bestaat ook de schors van de Cajeputi uit dunne over elkaar liggende lagen die zoals bij de Berk in smalle stroken los laten. Om aan de grote vraag naar etherische olie te kunnen voldoen zijn in Indonesië uitgebreide plantages aangelegd waar de boom zonder het gebruik van pesticiden of kunstmest groeit. Stoomdistillatie van de verse bladeren en twijgeinden geeft een kleurloze of vaalgroen-gelige olie met een frisse, kruidige eucalyptusachtige geur. 100 kilo plantenmateriaal levert 1 kilo essentiële olie, de destillatieresten zijn een uitstekende mest. Gebruik uitwendig Cajeputi olie heeft een verdovende werking. De farmaceutische industrie gebruikt de olie als anti- septicum o.a. in keeltabletten en gorgeldranken. Cajeputi- olie wordt o.a. gebruikt bij verkoudheid, keelinfecties, astma, bronchitis, slijmvliesontsteking, hoesten, kiespijn, oorpijn, spierpijn, reumatische pijnen, zenuwpijnen, artritis, krampen, insectensteken, blaasontsteking, infecties aan de urinewegen, virusinfecties, laryngitis en rondwormen.

Canadese geelwortel
Latijnse naam: Hydrastis Canadenis Gebruikte delen: Wortelstok en wortel

Ceder
Latijnse naam: Cedrus Ceder is een geslacht van coniferen dat behoort bij de dennenfamilie (Pinaceae). Ceder is verwant aan dennen (Pinus) en sparren, en heeft net als deze kegelvormige vruchten. Ceders komen van nature voor in de westelijke Himalaya (1500-3200 m) en het Middellandse Zeegebied (1000-2200 m). Ceders zijn bekend vanwege het geurende en duurzame hout.

Chrysantellum
Chrysanthellem is een tropische plant. Van oorsprong komt de plant uit Amerika. Het is geen plant die wordt gebruikt als voeding. Gebruik inwendig Het beschermt de lever, bevordert de galafscheiding en de spijsvertering. Het heeft ook een heilzame uitwerking op de bloedsomloop.

Chlorella
Chlorella is een geslacht van eencellige groene algen, die tot de stam van de groenwieren behoort. Chlorella is een zoetwateralg en heeft een ronde vorm met een diameter van 2-10 micrometer. Chlorella betekent letterlijk “klein groen blaadje”, en werd in 1890 ontdekt door de Nederlandse microbioloog M.W. Beijerinck. Het heeft geen wortel, stam of blad zoals andere plantsoorten. Dit microscopisch kleine plantje heeft een felgroene kleur dankzij de stof chlorofyl die rijkelijk in de alg aanwezig is. Het barst van de gezonde voedingsstoffen; het is onder meer rijk aan vitamines, mineralen, vezels, nucleïnezuren, essentiële aminozuren, enzymen, eiwitten, het fytonutriënt chlorofyl, echinenone en carotenoiden zoals astaxanthine, canthaxanthine, flavoxanthine, loraxanthine, neoxanthine, xanthofyl en violaxanthine. Gebruik inwendig Een van de meest bijzondere eigenschappen van chlorella is dat het een krachtige reinigende en voedende werking in het lichaam heeft. Chlorella:

Citroenmelisse
Latijnse Naam: Melissa officinalis Gebruikte delen: Hele plant, verse bladeren Dit kruid wordt 50cm hoog en heeft grote, zachte, eivormige bladeren en kleine witte bloemen. De bladeren hebben een citroengeur en de bloemen krijgen veel bezoek van bijen. De plant komt oorspronkelijk uit Zuidelijk Europa, maar is nu overal op aarde een algemene tuinplant. Werkzame bestanddelen Vluchtige olie die citral, linalool, citronellol, nerol en geraniol bevat; flavonoiden; en polyfenolen, waaronder rosmarijnzuren. Inwendig gebruik Ontspannend, kalmerend en balancerend. Goed voor de spijsvertering en de afvoer van afvalstoffen.Verdrijft darmgassen en kolieken, behandeling van vastzittende nageboorten en baarmoederstoornissen. Het voorkomt vroegtijdige geboorten en bevordert zweten en de melkgift.

Citronella
Citronella is een hoge, aromatische grassoort die tot dezelfde plantenfamilie als Lemongras behoort en is eveneens afkomstig uit Azië. In de Chinese geneeskunde wordt het kruid gebruikt voor de behandeling van reumatische pijnen. De etherische olie wordt gewonnen uit het verse of halfgedroogde gras, dit wordt fijngehakt en gedestilleerd met stoom. 100 kilo gras leveren dan 1 kilo olie. De olie is geelbruin van kleur met een intensieve citroenachtige geur. De beste kwaliteit, de Javaanse olie, is kleurloos tot lichtgeel en kan tot 45% citronellol bevatten, deze stof geeft de sterke Citroengeur en wordt veel voor parfumering van zeep en schoonmaakmiddelen gebruikt. Citronella-olie is het meest bekend als insectenwerend middel, maar wordt in veel landen ook gebruikt bij de behandeling van koorts, darmparasieten, menstruatie- en spijsverterings-problemen. Citronella wordt op grote schaal toegepast als smaakstof in alcoholische- en frisdranken.

Citroenkruid
Latijnse naam: Artemisia abrotanum Gebruikte delen: Gedroogde bladeren en bloeiende toppen Citroenkruid is een bossig struikje, dat behoort tot de Composietenfamilie. De plant komt van nature voor in Zuid-Europa en is in grote delen van de meer noordelijk gelegen gebieden van Europa geïntroduceerd. De struik wordt 100-130 cm hoog. De grijsgroene, 5 cm lange bladeren zijn smal en sterk veerdelig. De kleine bloemen zijn geel. De plant kan vermeerderd worden door stekken van zowel de stengels als de wortels. Gebruik inwendig Werkt weerstandverhogend en doodt diverse soorten (darm-)parasieten, ongunstige micro-organismen en parasitaire protozoën. Tevens stimuleert het de spijsvertering.

Citroen
De Citroen (Citrus limon) is een gele citrusvrucht met een zure smaak die veroorzaakt wordt door het aanwezige citroenzuur dat ook in veel andere citrusvruchten voorkomt. De Citroen bevat veel vitamine C en wordt in kleine hoeveelheden in veel gerechten gebruikt als smaakmaker, maar ook in gebak zoals cake. Daarvoor is ook geraspte citroenschil goed bruikbaar. De schil van de Citroen glanst omdat deze net na het oogsten wordt voorzien van een klein laagje was. Gebruik olie De essentiële olie van Citroen werkt weerstandverhogend en bacteriedodend. De olie bevordert de aanmaak van witte bloedlichaampjes, is sterk urinedrijvend en heeft tevens een bloedreinigende werking.

Cranberry
Latijnse naam: Vaccinium macrocarpon Nederlandse naam: Cranberry of Grote veenbes Gebruikte delen: Bessen De cranberry is een plant uit de heifamilie (Ericaceae). Het is een kruipende of overhangende plant met dunne stengels. In Nederland is de plant vrij zeldzaam. Werkzame bestanddelen Vitamine C, proanthocyanidinen (onder meer epicatechine), fructose. Inwendig gebruik Het zijn vooral de rode kleurstoffen, de proanthocyanidinen, uit Cranberries die de aanhechting van bacteriën, waaronder de e-coli, aan de blaaswand verhinderen. Hierdoor krijgen bacteriën niet de kans om zich te vermenigvuldigen: ze worden uitgeplast voordat ze problemen kunnen veroorzaken. Bovendien kunnen deze proanthocyanidinen de bacteriën van de wand losweken. Ook de aanwezigheid van fructose (vruchtensuiker) heeft een positieve invloed op het loslaten van de bacteriën. Doordat de bacteriën zich minder kunnen hechten aan de blaaswand, verlaten ze de blaas via de urine en daardoor wordt de kans dat ze een ontsteking veroorzaken kleiner. Daarnaast zijn er aanwijzingen dat cranberries door hun antiplakwerking ook elders in het lichaam positieve effecten hebben. Zo zouden ze ook helpen bij het voorkomen van een maagzweer door de bacterie H. pylori en bij de voorkoming van tandplaque.

Den
Latijnse naam: Pinus Eeen verdunning uit de knoppen van de bergden. Gebruik inwendig heeft positieve invloed op het gewrichtskraakbeen en de botten. Gebruik olie De essentiële olie van de Den heeft een ontsmettende werking in met name de voorste luchtwegen. Het werkt zeer effectief bij luchtwegproblemen. Met Denolie over het hooi kan zelfs een dampig paard ongeweekt hooi eten. Het werkt tevens rustgevend.

Dong Quai
Dong quai (of Chinese engelwortel) is één van de meest gebruikte kruiden in de Chinese geneeskunde. De Chinese engelwortel is een variant van de grote engelwortel die in Europa voorkomt. Net als in Europa is de engelwortel in China een traditioneel geneeskruid. In China, Korea en Japan wordt deze plant uit commercieel oogpunt verbouwd. Van oorsprong kwam het voor in de Chinese berggebieden. Er zitten zeer veel voedingsstoffen in de Chinese engelwortel. Fytonutriënten, polyfenolen en flavonoïden zijn in grote getale aanwezig in de bijzondere geneesplant. Het bevat zelfs vitamine B12, een vitamine waarvan wetenschappers soms denken dat het niet in planten voorkomt. Het is een wijdverbreide mythe dat B12 alleen in vlees voorkomt. Verder zitten er de vitaminen C,B1, B3, B5 foliumzuur(B11) biotine, choline en vitamine E in. Mineralen die deze geneesplant rijk is zijn: calcium, magnesium, mangaan, chroom, aluminium, kobalt, koper, ijzer, fosfor, seleen, silicium, natrium, tin en zink. Er zitten goede vetzuren in zoals arachidonzuur, linolzuur, palmitinezuur, myristinezuur, oleïnezuur en stearinezuur. Gebruik inwendig Dong quai heeft een hormoonregulerende werking. Het heeft tevens krampopheffende en pijnstillende eigenschappen, gaat opvliegers tegen en kan verlichting geven bij depressieve gevoelens.

Driekleurig viooltje
Latijnse naam: Viola tricolor De plant is eenjarig (soms meerjarig), kan tot 30 cm hoog worden en wortelt tot 45 cm diep. De plant heeft een kantige stengel die zich meestal in rechte hoeken vertakt. De stengels dragen kleine, tegenover elkaar staande blaadjes die langgerekt tot ovaal met een gekartelde rand zijn, ook hebben ze steunblaadjes aan de basis van de stengel, die drie- tot achtlobbig maar soms veerspletig zijn. Deze steunblaadjes kunnen bijna zo groot zijn als het 'echte' blad. De eindstandige lob van het steunblaadje is het sterkst ontwikkeld. Werzame bestanddelen Saponinen, flavonoïden, gaultherine (methylsalicylaat), looistoffen, slijmstoffen en etherische oliën. Gebruik inwendig Deze plant wordt al zeer lang met goede resultaten ingezet voor de huid en voor een goede nierfunctie. Het Driekleurig viooltje heeft een bloedzuiverende en ontgiftende werking en wordt vaak gebruikt bij een gevoelige huid, maar ook voor soepele gewrichten en gezonde luchtwegen.

Duivelsklauw
Latijnse naam: Harpogophytum procumbens Gebruikte delen: Wortel Duivelsklauw is inheems in Zuid-Afrika en oostelijk Afrika en groeit in de woestijn. De overblijvende plant ontspruit uit een grote bolvormige knol. De trompetvormige bloemen zijn violet of rood van kleur en ontwikkelen zich tot taaie, gestekelde vruchten. Duivelsklauw wordt vaak gebruikt in geneesmiddelen voor gewrichtsproblemen. In de meeste landen staat Duivelsklauw op de lijst van verboden stoffen maar is er nog geen test beschikbaar waarmee kan worden aangetoond dat er Duivelsklauw in het bloed zit. Wilt u geen enkel risico lopen, gebruik dan geen duivelsklauw bij een wedstrijdpaard. Werkzame bestanddelen Iridoïde glycosiden, waaronder harpagoside, harpagide en procumbide; flavonoïden, vooral kaempferol en luteoline glycosiden; fenolzuren. Inwendig gebruik Werkt zeer goed tegen gewrichtspijnen en ontstekingen, heeft een kalmerende en pijnstillende werking. Tevens heeft duivelsklauw een krampwerende werking. Waarschuwing: Gebruik duivelsklauw niet tijdens de dracht en tijdens wedstrijden. Extra informatie over duivelsklauw m.b.t. paarden: In Zwitserland is wetenschappelijk onderzoek verricht naar de behandeling van paarden met artrose met duivelsklauw*. Hieruit blijkt dat de bijwortels van de duivelsklauw een uitstekend alternatief zijn voor de behandeling met farmaceutische pijnstillende en ontstekingsremmende preparaten. Omdat duivelsklauw geen voedende stoffen bevat voor het kraakbeen en de gewrichtsvloeistof, adviseren wij voor de meest optimale aanpak het gebruik van duivelsklauw in combinatie met organisch zwavel, chondroitine, glucosamine en anti-oxidanten.

Duizendguldenkruid
Latijnse naam: Centaurium Erythraea Duizendguldenkruid is een plant uit de gentiaanfamilie (Gentianaceae). De soort groeit in België en Nederland op grazige, vochtige plaatsen en in bossen op zandgrond. De soort is vrij zeldzaam en is onder meer in het Vlaamse Gewest strikt beschermd. Het is een weinig vertakte, onbehaarde plant van 5-40 cm hoog, met afgeplatte bloemtrossen.De bloem is roze tot rood en heeft een doorsnede van 1-1,5 cm. De kroonblaadjes zijn vergroeid tot een buis met vijf uitstaande slippen. De kelk heeft vijf lange smalle tanden. De bloemen vormen afgeplatte trossen die bloeien van juni of juli tot september. Gebruik inwendig Bezit de eigenschap zowel ontgiftend als leverherstellend te zijn. Het is rijk aan bitterstoffen die de productie van maagsappen en gal stimuleren. Hierdoor verbeteren de eetlust en de spijsvertering. Tevens heeft het een urinedrijvende werking.

Duivelsdrek
Latijnse naam: Asa foetida Gebruikte delen: Olieachtige hars uit de wortel Deze plant stinkt, vandaar de Nederlandse naam Duivelsdrek. Hij werd al in de 2e eeuw in Arabië als medicijn gebruikt en door de Myddvai-dokters uit Wales rond de 13e eeuw vermeld. Indiaanse koks gebruiken hem als toekruid in combinatie met 'windopwekkende groenten' en hij is als bestanddeel van het geheime Worcestershiresaus-kruidenmengsels. Duivelsdrek is inheems in Afganistan en Irak, waar hij tot 1300 meter boven de zeespiegel groeit. De plant is groot, varenachtig bladeren, een dikke wortelstok en bloeit in de lente van zijn vijfde levensjaar. Gebruik inwendig Verminderd spierspanning en kramp, verdrijft darmgassen en kolieken en werkt slijmoplossend. Tevens werkt het rustgevend en helpt bij wisselende stemmingen. En het is gunstig voor een goede geestelijke balans.

Echinacea
Latijnse naam: Echinacea Purperea Gebruikte delen: Wortels en bloemen Echinacea, ook wel rode zonnehoed genoemd, is een in onze streken winterharde vaste plant. De plant wordt zowel gekweekt om haar sierwaarde als om haar medicinale kwaliteiten, en is oorspronkelijk inheems in Noord-Amerika. Echinacea wordt al zeer lang gebruikt, en met bewezen effect, om infecties te behandelen en te voorkomen. Dit geld ook voor het gebruik bij wondbehandeling. Echinacea heeft een sterk weerstandsverhogend effect op het hele organisme, verschillende inhoudsstoffen werken anti-biotisch en ontstekingsremmend. Helaas wordt dit kruid vaak verkeerd toegepast. Vaak wordt het gebruikt als een preventief middel dat de hele winter gebruikt wordt om verkoudheid en infecties te voorkomen en in duur te verkorten. Het lichaam raakt er dan aan gewend en het positieve effect verdwijnt, dus wissel het af met andere middelen, stop een week na een gebruik van 3 weken of gebruik het alleen wanneer het echt nodig is.Echinacea purpurea is een opgaande overblijvende vaste plant, die een hoogte tussen de zeventig tot honderdtwintig centimeter kan halen. De bladeren zijn eirond aan de voet van de stengel en langwerpig aan het bladeinde. Het blad is licht behaard. De lintbloemen zijn alleenstaand en bereiken een lengte tot tien centimeter. De bloemen staan in een krans rond het roestbruine bloemhoofd. Naarmate de bloei vordert, gaan de straalbloemen meer en meer hangen. Werkzame bestanddelen Echinacoside, etherische olie, inuline, hars, vetzuren, fytosterolen, polysachariden, betaïne, polyacetyleenderivaten. Inwendig gebruik Verhoogt de weerstand, voorkomt en verkort verkoudheid, stimuleert de speeksel- en zweetafscheiding, werkt bacteriedodend en is...

Eucalyptus
Eucalyptus is een geslacht uit de mirtefamilie (Myrtaceae). De planten komen van oorsprong voor in Australië en aangrenzende gebieden. Gebruik inwendig De essentiële olie van Eucalyptus werkt sterk desinfecterend, slijmoplossend en stimuleert de aanmaak van rode bloedlichaampjes. Gebruik uitwendig Eucalyptusolie heeft een sterk verkoelend effect en werkt ontstekingsremmend. Wordt, ook uitwendig, veel gebruikt bij problemen in de onderste luchtwegen. De geur van Eucalyptus houdt insecten op afstand.

Foenegriek
Latijnse naam: Trigonella foenum-graecum Nederlandse naam: Foenegriek, Fenegriek Gebruikte delen: Zaden Alhoewel Foenegriek oorspronkelijk voorkomt in Zuidoost Europa en West- Azië groeit het vandaag de dag in vele delen van de wereld, waaronder India, Noord Afrika en de Verenigde Staten. De zaden van de plant zijn de meest krachtige leveranciers van medicinale bestanddelen. De Latijnse naam van deze plant betekent ‘Grieks hooi’ en geeft aan dat dit gewas lange tijd gebruikt is als veevoer. Foenegriek is een eenjarig kruid met een rechtopstaande stengel en dunne, veelzadige peulen. De vrucht is lijnvormig, meer dan 10 cm lang, recht tot gebogen, met een priemvormige, 1 tot 3 cm lange snavel, 10-20 zadig. De zaden worden gedroogd. Werkzame bestanddelen Foenegriekzaad is rijk aan vetten, vitamine A, B, C, E, kalk en fosfor en is zeer voedzaam. Gebruik inwendig Foenegriek heeft een positieve werking op de spijsvertering, de melkproductie en op de algehele weerstand. Foenegriekzaad werd euwen geleden al gebruikt voor de ondersteuning van de algehele conditie van het vee. De zaden van deze plant zijn erg geschikt om een dier snel in conditie te brengen ; tevens gaat de vacht er van glanzen. Foenegriek stimuleert de melkgift en verbetert de conditie na de bevalling. Tevens werkt het desinfecterend en verzachtend. Het is medicinaal voor de behandeling van wondjes, abcessen, artritis, bronchitis en spijsverteringsproblemen. Foenegriekzaad kan heel goed samen met knoflook worden gegeven: beide kruiden vullen elkaar aan en beide bevatten stoffen die ervoor zorgen dat de ander beter wordt opgenomen. Gebruik uitwendig De gedroogde, geplette zaden kunnen gebr...

Framboos
Latijnse naam: Rubus idaeus Gebruikte delen: Bladeren, wortel De framboos behoort evenals de braam tot het geslacht Rubus. Tot dit geslacht behoren meer dan 600 soorten. De framboos is een in heel Europa inheemse plant, die op open plaatsen in het bos en langs bosranden voorkomt en is als voedsel al sinds de vroegste tijden in gebruik. De teelt gaat terug tot de Middeleeuwen. Alhoewel voornamelijk bekend dankzij de vruchten, zijn de bladeren van de Framboos de gebruikte delen in de natuurlijke medicatie. Werkzame bestanddelen Suikers, etherische olie, pectine, looistoffen, anorganische zouten, citroenzuur en appelzuur. Gebruik inwendig Door de samentrekkende werking een goed middel bij diarree en zweertjes in de mond. Als de merrie gedurende de laatste twee maanden van de dracht en na de bevalling framboosbladeren eet, hebben de bladeren een heilzaam effect op de buik- en baarmoederspieren. Daarnaast bevordert het de melkproductie. Gebruik uitwendig Als compres voor gebruik op oude wonden en zweren (verbandwatten drenken in een thee van framboos).

Geranium
Latijnse naam: Pelargonium graveolens Gebruikte delen: Bladeren, de stengels en de bloemen De Geranium of Ooiervaarsbek, is vooral bekend als tuin- en kamerplant. De plant behoort tot de plantenfamilie Geraniaceae en komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika. De naam is afgeleid van het griekse géranos wat kraanvogelbek betekend. De volksnaam ooievaarsbek is een vertaling van Pelargonium. Portugezen waren vanaf 1503 de heersers over de Kaapprovincie in Zuid Afrika en brachten de Pelargonium triste mee naar Europa wat de planten meestal niet overleefden. Rond 1600 namen ook hollandse zeelui de plant mee van hun reizen naar Kaap de Goede Hoop en het lukte de Hortus Botanicus van Leiden de meegenomen knollen te cultiveren. Er bestaan meer dan 700 variëteiten maar er worden slechts 7 gebruikt voor de productie van essentiële oliën. De meest verfijnde geur komt van de Geranium Bourbon, afkomstig uit Reunion, een eiland in de Indische Oceaan, dat ongeveer de helft van de wereldproductie voor zijn rekening neemt. Andere belangrijke producenten zijn Algerije, Egypte en Rusland. De Roosgeranium, Pelargonium roseum, wordt vooral in Egypte gecultiveerd. Essentiële olie, Oleum geranii, wordt verkregen door waterdamp destillatie van bladeren, stengels en bloemen direct na het plukken. De zeer geurige olie heeft afhankelijk van de streek een geelgroene tot bruine kleur en is een waardevolle aanvulling aan vele therapeuthische niet aantrekkelijk geurende mengsels van etherische oliën. Gebruik uitwendig De essentiële olie van Geranium werkt verzachtend en sterk huidgenererend. Geranium voorkomt en herstelt littekens bij verwondingen. Beschermt tegen huidparasieten en daaruit volgende eczemen.

Gelderse roos
Latijnse naam: Viburnum opulus Nederlandse naam: Gelderse roos Gebruikte delen: Schors De Gelderse roos is een plant uit de muskuskruidfamilie (Adoxaceae). De soort komt van nature voor in de Benelux. De plant wordt tot 3 m hoog. De Gelderse roos bloeit in mei en juni met witte bloemetjes die in platte tuilen voorkomen. De randbloemen zijn steriel, de overige bloemen zijn fertiel (vruchtbaar). De randbloemen hebben de functie om insecten te lokken. Na de bloei komen er trosjes met hangende bessen, die lang aan de struik blijven zitten.De Gelderse roos is in Nederland vooral te vinden in het rivierengebied langs kreken of strangen. De bloem wordt door insecten bezocht vanwege de honing. De rode giftige vruchten worden door vogels weinig gewaardeerd, ze blijven lang in de winter hangen. Gebruik inwendig Werkt kalmerend en verminderd spierspanning en kramp.

Gewone agrimonie
Latijnse naam: Agrimonia eupatoria De Gewone agrimonie is een kruidachtige plant uit de rozenfamilie (Rosaceae). Deze plant met zijn helgele bloemen in lange, slanke aren is vrij algemeen op kalkrijke bermen en dijken in België en Nederland. Dit kruid bevat ook Kiezelaarde. Inwendig gebruik Werkt stimulerend op de stofwisseling.

Gentiaan
Latijnse naam: Gentiana lutea L. Gebruikte delen: Wortel De gele gentiaan is een vaste plant met krachtige stengels en kan tot 1,5 meter hoog groeien. Dit groot en sterk kruid is winterhard door zijn wortelstok waarin het voedsel voor de plant wordt opgeslagen, in de winter sterven de bovengrondse delen af om zich vervolgens in het voorjaar te doen ontluiken. De bloemen zijn goudgeel, opstaand en trechtervormend en gegroepeerde aan de bladoksel. De gele gentiaan is een veel voorkomende soort op kalkhoudende weiden en struikgebieden van Midden- en Zuid Europese gebergten en groeit meestal op een hoogte van 1000 tot 2500 meter. In het wild komt de gele gentiaan voor in Frankrijk, Spanje en in de Balkan landen. De planten moeten minimaal 5 jaar oud zijn en worden pas laat in het najaar geoogst. Werkzame bestanddelen Bitterstoffen, looistoffen, fytosterolen, fenolzuren, koffiezuur, nicotinezuur, sucrose, inuline, gentianose, pectinen, vitamine C, vitamine B1, calcium, magnesium, ijzer, fosfor, kalium en etherische oliën. Gebruik inwendig Gentiaan wekt de eetlust op, vermindert darmkrampen en bevordert de spijsvertering. Daarnaast heeft deze bitterstofplant een ontstekingsremmende, bloedzuiverende en koortswerende werking. De bitterstoffen maken de gele gentiaan een uitstekend middel tegen wormen en darmparasieten. Uit dieronderzoek bleek ook dat gentiaan slijmoplossend werkt.

Gember
Latijnse naam: Zingiber officinale Gebruikte delen: Wortel Gember is al gedurende duizenden jaren in China en India in gebruik omwille van zijn medicinale eigenschappen. De gemberplant was ook bekend ten tijde van de Oude Grieken en Romeinen. Tussen de tiende en de vijftiende eeuw werd gember door de Arabieren in Europa geïntroduceerd; nog een hele tijd later werd gember door de Spanjaarden meegenomen naar Zuid Amerika. Gebruik inwendig Gember zorgt voor een goede spijsvertering. Gember is zuiverend, werkt pijnstillend en ontstekingsremmend. Het is een antioxidant, werkt antiseptisch, slijmoplossend, ontspannend, stimulerend, ontgiftigend, is goed tegen verkoudheid, slijmvliesontsteking, vermoeidheid, hoge bloeddruk, bloedstolsels, koorts en darmklachten als diarree. Gebruik olie De essentiële olie van Gember lost fysieke en mental blokkades en verhardingen op. Het heeft een langdurig verwarmende werking. Gember wordt veel gebruikt bij buikkrampen ter voorkoming van hardheid, winderigheid en koliek. Uitwendig wordt het gebruikt bij ouderdomsstijfheid, reumatische pijnen en algehele koude in botten en gewrichten.

Gifsumak
Latijnse naam: Rhus toxicodendron De gifsumak is een plant uit de pruikenboomfamilie (Anacardiaceae). Het is een 0,3-1 m hoge struik. De plant heeft koordachtige stengels die uit wortels opschieten. De stengels zijn rechtopstaand of meer kruipend afhankelijk van de hoeveelheid licht, grondsoort en vocht. Ze kunnen kruidachtig of houtachtig zijn, de kleur groen of roodachtig. Alle variaties kunnen op één plant voorkomen. Aan het einde van elke stengel staan drie bladeren. Twee daarvan staan tegenover elkaar. Het derde blad staat er haaks op en heeft een duidelijk langere bladsteel dan de twee andere. Dit is een onmiskenbaar kenmerk van gifsumak. De bladeren zijn ovaal tot eirond, variërend van 5-15 cm lang en de breedte is 2-3 van de lengte. Het blad is veernervig De bladstengels zijn halfcirkelvormig. De bovenkant van het blad is glad en glanzend. De onderkant is donzig. De bladranden zijn glad, gelobd of gekarteld. Alle variaties kunnen op één plant voorkomen Gebruik inwendig Beïnvloedt de spierstofwisseling en reumatische ontstekingen van gewrichten. Het is een middel bij verrekkingen van spieren, pezen en banden. Rhus toxicodendron stimuleert de doorbloeding van pees- en spierweefsel. Daardoor worden belangrijke voedingsstoffen beter aangevoerd en afbraakproducten beter afgevoerd. Rhus toxicodenron wordt ook gebruikt bij spierstijfheid. Rhus toxicodendron vermindert de pijn bij kneuzingen en verrekkingen. Het is werkzaam bij stijfheid en pijnlijkheid van de heupgewrichten, die erger is bij beginnende beweging (na rust) en beter wordt bij voortgezette beweging en weer erger wordt bij langdurig voortgezette beweging. Na een dag met overmatig veel beweging en na nachtrust zijn d...

Ginkgo biloba
De Japanse notenboom (Ginkgo biloba) is een boom uit de familie Ginkgoaceae. De soort wordt ook wel kortweg ginkgo of Japanse of Chinese tempelboom genoemd. De plant wordt gezien als een levend fossiel vanwege het feit dat het de enige overgebleven soort is van zowel het geslacht Ginkgo als de familie Ginkgoaceae.

Gladde iep
Latijnse naam: Ulmus minor De gladde iep of veldiep is een boom uit de iepenfamilie (Ulmaceae) die van nature voorkomt in Europa, Noord-Amerika en Zuidwest-Azië. De boom kan 30 m hoog worden. Gebruik inwendig De bestanddelen kunnen worden gebruikt bij het verminderen van irritatie en ontsteking van het spijsverteringskanaal.

Goudsbloem
Latijnse naam: Calendula officinalis Nederlandse naam: Goudsbloem of Calendula Gebruikte delen: Bloemblad en bloem Calendula officinalis is een eenjarige plant, behorend tot de composieten, en is inheems in Midden- en Zuid- Europa en Azië. Over heel de wereld wordt hij als tuinplant gekweekt. De bloem is margrietvormig, met goudgele tot oranje buis- en lintbloempjes ('hart' en 'bloemblaadjes'). Het is een behaarde plant met een gedraaide, spoelvormige wortel en opgaande, vertakte stengels die 40-50 cm hoog worden. Het blad is langgerekt ovaal tot spatelvormig en de goudgele tot oranjerode bloemen bezitten vele felgetinte bloemblaadjes. Goudsbloem is vooral gekend als een 'vulneratief', een wondhelend en ontstekingsremmend kruid. Het is dan ook een van de beste kruiden voor de lokale behandeling van huidproblemen. Gebruik inwendig Inwendig is het waardevol bij zweren en ontstekingen van het spijsverteringsstelsel, en kan dus bijvoorbeeld worden toegepast bij maagzweren. Het is een zeer belangrijke plant bij leveraandoeningen en zou altijd toegepast moeten worden bij de behandeling hiervan. Goudsbloem heeft een schimmeldodende, anti- bacteriële en ontstekingsremmende werking en bevordert ook de wondgenezing. Goudsbloem stelpt kleinere, diffuse bloedingen, werkt pijnstillend en verhindert het optreden van excessieve infecties. De demarcatie en granulatie van het aangedane weefsel worden bevorderd. Goudsbloem voorkomt tevens het ontstaan van wild vlees en bevordert een cosmetische littekenvorming. Gebruik uitwendig Verwerkt in een crème werkt het goed bij kleine brandwonden, zonnebrand en eczeem. Het bevordert het afsterven van beschadigd weefsel - zodat alleen het gezonde weefsel overblijft ...

Goudscherm
Latijnse naam: Bupleurum Goudscherm is een geslacht uit de schermbloemenfamilie (Umbelliferae oftewel Apiaceae). De botanische naam Bupleurum is afkomstig van het Oudgriekse woord 'boupleurs' = ossenrib. Gebruik inwendig Ter ondersteuning van de lever en de galblaas.

Grote engelwortel
Latijnse naam: Angelica archangelica Gebruikte delen: Gedroogde wortel en zaden, verse bladeren en stengels. De geconfijte stengels van de Grote engelwortel worden gebruikt in gebak en bij het maken van dranken zoals Chartreuselikeur, Vermouth en Strega. Als medicinaal kruid werd het pas in de 15e eeuw populair en vooral als middel tegen de 'pest en alle op zich snel verspreidende ziektes' gebruikt. Men beschouwde engelwortel als een wonderplant. De tweejarige plant is inheems in Europa, heeft een dikke, vlezige wortel, holle stengels, gekartelde bladeren en schermen groengele bloemen in de late zomer. Gebruik inwendig Vermindert spierspanning en kramp, werkt zweet- en urinedrijvend, slijmoplossend en bevordelijk voor de spijsvertering.

Grote klis
Latijnse naam: Arctium lappa Nederlandse naam: Grote klis, Grote klit De Grote klit, ook wel Grote klis genoemd is een tweejarige plant die tot de composietenfamillie (Asteraceae) behoort. De Grote klit komt in het wild voor in Europa en Azië. De Grote klit onderscheidt zich van de Gewone klit doordat de bladsteel van de rozetbladen bij de Grote klit gevuld en bij de Gewone klit aan de voet hol is. De plant bloeit van juni tot eind augustus, De hoofdjes van de Grote klit zijn 3-4,5 cm breed. De hoofdjes zijn tuilvormig gerangschikt en vrij kort- tot langgesteeld. De vruchten zijn nootjes. De plant kan 0,4-2 m hoog worden en vormt een penwortel. De Grote klit komt in Nederland voornamelijk voor in het Rivierengebied en Zeeland, maar is ook te vinden in Gelderland en Zuid-Holland. Werking Stimuleert de lever- en galwerking en is vochtafdrijvend. Het werkt antiseptisch en bloedzuiverend. Tevens helpt het de darmflora te herstellen.

Groot hoefblad
Groot hoefblad (Petasites hybridus) is een plant uit de composietenfamilie (Asteraceae). Het is een in België en Nederland voorkomende plant met zeer grote bladeren die langs oevers van water groeit. De lange steel (tot 1 m hoog) met rozeachtige bloemen in een aar verschijnt voor de bladeren, die eind april, begin mei, uit de grond komen. Dit zijn de bloemen van de vrouwelijke plant. Groot hoefblad is tweehuizig. De bloemen van de mannelijke plant verwelken snel. De vrouwelijke bloemen bevatten nectar, maar de mannelijke bloemen niet. Misschien daardoor zijn in Nederland in de vrije natuur nog nooit vruchten bij groot hoefblad aangetroffen. Men denkt dat het toch ooit een geïmporteerde plant is die zich hier heeft gevestigd. Gemengde populaties van mannelijke en vrouwelijke planten zijn nooit aangetroffen. Langs het water is groot hoefblad een mooie plant, maar de soort wordt beschouwd als een zeer lastig onkruid door de wortelstokken die moeilijk te verwijderen zijn. Daarom wordt de plant ook wel allemansverdriet genoemd. Gebruik inwendig Heeft een pijn- en krampstillende werking.

Groene thee
Latijnse naam: Camellia sinensis De theeplant is een plant die van oorsprong voorkomt in Zuidoost-Azië. De jonge scheuten van deze plant worden gebruikt om thee te produceren. Sinensis is Latijn voor Chinees. Tegenwoordig wordt thee over de gehele wereld in tropische en subtropische gebieden geteeld. Van deze plant worden witte thee, groene thee, oolong en zwarte thee gemaakt. De theeplant is een groenblijvende struik of kleine boom die zo'n 17 m hoog kan worden, maar meestal tot onder de twee meter wordt gesnoeid als het voor de bladeren wordt geteeld. De plant heeft een sterke penwortel. De bloemen zijn geel-wit met een diameter van zo'n 2,5-4 cm met 7 of 8 bloemblaadjes. Gebruik inwendig Bevat een hoog polyfenolengehalte en heeft een sterke anti-oxidant werking. Het beschermt gezonde cellen en weefsels en heeft een remmend effect op de vorming van kankerverwekkende stoffen.

Griekse Alant
Latijnse naam: Inula helenium Gebruikte delen: Wortel Griekse Alant is een kruidachtige plant met lange, tot 2 meter hoge, dikke, rechtopgaande licht behaarde stengels. De bladeren zijn vrij groot en breed, lancetvormig, zacht en donzig. De bloemen zijn alleenstaand, geel van kleur. De zaden zijn zwart. Gebruik inwendig Stimuleert de slijmoplossing en de spijsvertering. Tevens stopt het de bacteriegroei.

Gynostemma pentaphyllum
Gynostemma pentaphyllum is een klimplant uit de komkommerfamilie (Cucurbitaceae) die in Zuidoost-China, Japan en Thailand in het wild voorkomt. Het is van oudsher een belangrijke plant in de traditionele Chinese geneeskunde. De plant staat in de belangstelling van onderzoekers vanwege zijn geneeskrachtige eigenschappen, die verwant zijn aan de eigenschappen van ginseng. Gebruik inwendig Het kruid zit vol met antioxidanten, zoals saponinen en flavonoïden. Die hebben een positieve werking op de weerstand, het hart en de bloedvaten, geven extra energie, stimuleren de lever, verlagen de bloedsuiker- en cholesterolspiegel en de bloeddruk.

Haver
Latijnse naam: Avena sativa Gebruikte delen: Bloeiende toppen, graan

Heemst
Latijnse naam: Althea officinalis Gebruikte delen: Wortel, bloemen en bladeren Een vaste plant uit de Kaasjeskruidfamilie. Wordt tussen de 100 en 150 cm hoog. Uit de bleekgele, stevige wortel, groeit een vlezige stengel die vaak wat houtig aan de basis is en weinig vertakt. De bladeren zijn kort van steel en breed ovaal met 3 tot 5 lobben en een getande rand, stengel en bladeren zijn bedekt met fluweelzacht dons. De bloemen hebben een prachtige, tere, bleekroze kleur, en bevinden zich in de oksels van de bladeren. Ze lijken op de bloemen van het Kaasjeskruid, maar zijn wat kleiner, de talrijke meeldraden hebben gele of paarsachtige helmknoppen. Oorspronkelijk is Heemst een bewoner van zilte gronden, nu is het verspreidt op allerlei vochtige, ongecultiveerde grond. Werkzame bestanddelen Polysaccharide slijmstoffen; pectine; flavononoïden (in de bladeren), quercitine en kaemmpferol; fenolzuren, o.a. salicylzuur, vitamine C. Gebruik inwendig Voor de luchtwegen en afvoer van afvalstoffen. Heemst bevat een plantaardig slijm dat de slijmvliezen ondersteunt en de keel verzacht. Volgens een oud kruidenboek werkt heemst weldadig bij hoest die het gevolg is van slijmvorming in de luchtpijp en de bronchieën. Heemst helpt bij het verminderen van de hoestprikkel en helpt vastzittend slijm op te lossen. Heemst bevat een hoog gehalte aan slijmvormers die geïrriteerd weefsel beschermen. Heemst kan om deze reden ook ingezet worden voor de ondersteuning van maag- en darmslijmvlies. Gebruik uitwendig Kan uitwendig worden gebruikt bij zweren.

Heermoes
Latijnse naam: Equisetum arvense Nederlandse naam: Heermoes of Akkerpaardenstaart Gebruikte delen: Stengels Heermoes is een niet bloeiende plant met zwarte, diep onder de grond kruipende wortelstokken die telkens nieuwe scheuten omhoog sturen. Heermoes groeit op lichte zandgronden, in bermen en in velden. De plant is zeer geneeskrachtig en bevat een hoog gehalte aan silicium. Daardoor heeft Heermoes ook een schurende werking en werd het vroeger op de boerderij gebruikt bij het schoon schuren van de melkemmers e.d.. Werkzame bestanddelen Kiezelzuur, calcium, kalium, magnesium, looistoffen, saponinen, bitterstoffen, flavonen, etherische olie, alkaloïden. Heermoes is rijk aan mineralen en bevat veel kiezelzuur. Gebruik inwendig Heermoes bevat veel kiezelzuur; dit is nodig voor de opbouw van botten, vacht, hoeven en kraakbeen. Heermoes werkt dan ook bindweefselversterkend, botopbouwend en bevordert de groei. Heermoes heeft een vochtafdrijvende werking, is weerstandsverhogend en tevens bloedzuiverend. Heermoes kan goed gebruikt worden bij chronische bronchitis, botontkalking en gewrichtsproblemen. Van oudsher wordt heermoes ook veel ingezet bij aanhoudende aandoeningen.

Herderstasje
In het Latijn heet deze plant capsella bursa pastoris. Capsella betekent ´doosjes´, bursa ´beurs´ en pastoris ´van de herder´. Herderstasje is in feite een letterlijke vertaling. De plant heet zo omdat de zaadjes driehoeking zijn en lijken om een leren beurs die Middeleeuwse schaapsherder aan de riem hadden. In het Nederlands heeft het herderstasje diverse volksnamen: beursjeskruid, tasjeskruid, moedertasje, lepeltjesdief, lepeltjeskruid, lepeltjesblad, bloedkruid, ganzetong, tuinlepeltje, hartekenskruid, vlekjeskruid, ons-herennageltje, pastorszak, vingerhoedje, armoede, ijzerkruid, schapensborzekens, schinkelsteel, zakjesbloem, eendepootjes, monninkskapje, blikgot, sikkedief, murenkers, vlekkruid en teskenscruyt. Gebruik Werkt bloedstelpend wat van pas komt bij (schaaf-)wonden die slecht genezen of als ''eerste hulp'' bij bloedende wonden.

Hop
Latijnse naam: Humulus Iupulus Gebruikte delen: Bloem en kegel Hop behoort tot de Hennepfamilie, de plant stamt oorspronkelijk uit Oost- Europa. Het is een snel groeiende klimplant die groeit tegen heggen, schuttingen en kreupelhout. De gekweekte hop voor de bierbrouwers klimt tegen palen van 4 tot 6 m hoger. Hop komt voor in Europa, Azië en Noord-Amerika, in alle gematigde klimaatzones. Uit de vertakte wortelstok groeien in de lente knobbelige ruwe stengels die zich met ankervormige ranken vasthechten aan twijgen, takken en afrasteringen. De langgesteelde kruiswijs geplaatste bladeren zijn diep gelobd en handvormig met een scherp getande bladrand. Mannelijke en vrouwelijke bloemen groeien aan verschillende planten (net als bij de hennep). De vrouwelijke bloemen vormen eivormige vruchtkegels (hopbellen met bruinige schubben die de kleinkorrelige gele klieren bedekken. Deze bevatten de werkzame bestanddelen, n.l. de hopbitterstoffen. Werkzame bestanddelen Etherische olie, bitterzuren, oestrogene stoffen, tanninen, flavonglycosïden, hars, looizuren, vetten, aminozuren, asparagine. Gebruik inwendig Hop werkt kalmerend en rustgevend. Het helpt het gevoel van opwinding te verminderen. Tevens vermindert het spierspanning en kramp. Het is een antiseptisch en wormdrijvend middel. Hop helpt de spijsvertering bij zwakte en slechte eetlust van een dier.

Hokjespeul
Latijnse naam: Astragalus Hokjespeul of wilde hokjespeul is een giftige, overblijvende plant. De peul bestaat uit twee hokjes, vandaar de Nederlandse naam. De soortaanduiding glycyphyllos is afgeleid van het Oudgriekse glykys, dat zoet en phyllon dat blad betekent vanwege het zoet smakende blad. De plant komt van nature voor in Midden-Europa en Centraal-Azië. De plant wordt 30-80 cm hoog en heeft liggende, aan het eind opstijgende stengels. De 10-20 cm lange, samengestelde, onevengeveerde bladeren bestaan uit zeven tot dertien elliptische of eironde, aan de onderzijde behaarde, 2-4 cm lange deelblaadjes. De hokjespeul bloeit van mei tot augustus en soms tot laat in de herfst met groenachtig gele, tot 15 mm lange, geurende bloemen. De bloeiwijze is een tros, bestaande uit acht tot dertig bloemen. De bestuiving gebeurt hoofdzakelijk door hommels (Bombus). De vrucht is een gladde, 2,5-4 cm lange, door koolstofdioxide opgeblazen peul, die aan de onderzijde een diepe groef heeft. De koolstofdioxide ontstaat bij het verademen van koolhydraten. De peul heeft een snavel. De plant komt voor tussen kreupelhout, heggen en aan oevers. In Nederland is de plant zeer zeldzaam en komt vrijwel enkel voor in Zuid-Limburg. Gebruik Activeert het immuunsysteem en wordt ingezet bij verlies aan vitaliteit.

Houtskool
Latijnse naam: Carbo vegetabilis Wordt ingezet bij gasophoping in het maagdarmkanaal en bij dunne ontlasting.

Honingbij
De honingbij (Apis mellifera) is een vliesvleugelig insect uit de familie bijen en het geslacht honingbijen (Apis). De honingbij is de bekendste bijensoort vanwege het algemene voorkomen en de grote aantallen exemplaren. De honingbij wordt gewaardeerd door de mens vanwege de belangrijke rol als bestuiver van vele plantensoorten zoals fruitbomen. Daarnaast is de honingbij de belangrijkste leverancier van verschillende natuurproducten zoals honing, bijenwas, koninginnengelei en propolis. De honingbij wordt door mensen op grote schaal in kunstmatige bijenkorven gehuisvest voor productiedoeleinden. De honingbij wordt echter ook bedreigd door de mens en vele bijenvolken zijn verdwenen. Belangrijke oorzaken zijn verschillende vermoedelijk bijenparasieten en insecticiden, maar veel is onbegrepen. Omdat de honingbij een van de best bestudeerde insecten is, is wel veel bekend over het complexe gedrag en het al even complexe kliersysteem dat daarbij een rol speelt. De honingbij is niet de enige bestuiver, maar vanwege het wereldwijde voorkomen en de grote aantallen is de honingbij een van de belangrijkste bestuivers van bloeiende planten. Gebruik Werkt verzorgend en verzachtend op de huid bij insectenbeten.

Hyssop
Latijnse naam: Hyssopus officinalis Hyssop, ook wel gespeld hysop, is een gewas dat een geneeskrachtige etherische olie bevat. De plant komt oorspronkelijk uit Perzië. De Perzen gebruikten de extracten van de plant om er hun huid een warme kleur mee te geven. In de 16e eeuw kwam de plant richting Zuid-Europa en vanuit daar verspreidde hij zich. Verder is Hyssop een lipbloemige heester met lancetvormige bladeren en hemelsblauwe bloemen. Gebruik Voor een goede balans in de luchtwegen.

Iers mos
Latijnse naam: Chondrus crispus Gebruikte delen: Gedroogde plant Deze rode wieren gedijen in de koele wateren van de noordelijke Atlantische Oceaan. Ze worden als emulgator gebruikt in een reeks voedingsmiddelen. Iers mos (ook wel bekend als Parelmoes) kan in allerlei vormen voorkomen met waaiervormige tot lintvormige thalli en alles daartussenin. De gedroogde thallus is geelbruin en doorschijnend. Gebruik inwendig Heeft een verzachtende werking.

IJslands mos
Latijnse naam: Cetraria islandica Gebruikte delen: het loof IJslands mos is een struikachtig korstmos met een onregelmatig, gaffelvormig vertakt schimmellichaam, dat aan de bovenkant olijfgroen tot bruin is. Er wordt een geneeskrachtige werking aan toegekend. De soort komt voor in IJsland, Noord-Europa, Groenland, Spitsbergen en in de Duitse bergbossen. Inwendig gebruik Bij misselijkeheid, braken, reisziekte, gebrekkige eetlust, zwakke maag en een slechte spijsvertering. Bij acute brochitis, hoesten, heesheid, droge hoest en prikkelhoest. Tevens ook bij maag- en darmproblemen als maagwandontsteking, maagirritatie, diarree, chronische maagdarmklachten Uitwendig gebruik Heesheid, keelpijn, keelontsteking

Indische Ginseng
Latijnse naam: Withania Somnifera, Ashwaganda Nederlandse naam: Indische Ginseng, Winterkers Gebruikte delen: Wortel Withania somnifera of ashwaganda behoort tot de familie van de solanaceae. Withania behoort tot de peperplanten en komt voor in India en Afrika. Withania wordt ook wel Indische Ginseng genoemd en wordt al sinds eeuwen gebruikt in de traditionele Westerse en Oosterse behandelingen (Ayurveda). In de Ayurveda heeft Indische Ginseng een reputatie als middel om het welbevinden te bevorderen, doordat het vele lichamelijke effecten van stress en angst tegen kan gaan. Werkzame bestanddelen B-Vitamines, calcium, fosfor, magnesium, koper, ijzer, zink, silicium, selenium en aminozuren. Gebruik inwendig Is zenuwsterkend en werkt kalmerend. Het is wondhelend, zowel bij inwendig als uitwendig gebruik. Indische Ginseng zuivert het bloed en is ontstekingsremmend. Het versterkt het hormonale systeem en verbetert de aanmaak van lichaamsweefsels. Het geeft kracht aan de spieren en heeft een gunstig effect op het afweersysteem. Gebruik uitwendig Het heeft een wondhelende werking.

Javaanse kurkumawortel
Latijnse naam: Curcuma xanthorrhiza Voor behoud van gezonde cellen en weefsels. Geeft verlichting.

Jeneverboom
Latijnse naam: Juniperus communis Nederlandse naam: Jeneverboom of Jeneverbes gebruikte delen: Bessen De jeneverbes is de enige boomsoort in Nederland die op de Nederlandse Rode lijst van planten staat als algemeen voorkomend, maar sterk in aantal afgenomen. De jeneverbes is een in Nederland wettelijk beschermde boom. Een groot deel van de Nederlandse exemplaren groeien op de Veluwe en in Drenthe. De Drentse naam is 'iberen' of 'damberen'. Er is een restpopulatie in Limburg. Voor het voortbestaan van de jeneverbes is het belangrijk dat er voldoende exemplaren in de buurt staan en dat ze vrij staan; de wind moet met name tijdens de bloei vrij spel hebben. Dit om het zogenaamde roken van de bomen te waarborgen. De plant verspreidt namelijk tijdens de bloei wolken van stuifmeel. De grote lijster eet de kegelbessen en verspreidt op deze wijze de zaden. Gebruik inwendig Werkt bloedzuiverend en ontgiftend. Stimuleert de stofwisseling. Herstelt lichamelijke en mentale verstoringen. Gebruik olie De essentiële olie heeft sterke schimmelwerende en ontsmettende eigenschappen en wordt in de aromatherapie o.a. gebruikt bij; huidaandoeningen, huiduitslag, eczeem, spierpijn, jeuk, schilfers, parasieten en schimmelinfecties.

Kamille
Latijnse naam: Matricaria chamomilla Gebruikte delen: Bloemen Kamille is inheems in Europa en Noord- Afrika, maar ingeburgerd in Noord-Amerika. Het is een lage, overblijvende plant met fijn geveerde bladeren en madeliefachtige bloemen. Echte Kamille wordt ongeveer 60 cm hoog, de bloemetjes zijn gesteeld en hebben zowel lint - als buisbloemen, de buisbloemen zijn heldergeel en de lintbloemen wit. De echte Kamille is verder te herkennen aan de zoete zuurtjesgeur. Werkzame bestanddelen Etherische olie, bisabolol, bitterstoffen, glycosiden, looistoffen, slijmstoffen, cumarine(licht verdovend), belleferon, salicylzuur, vitamine A, B en C, Fosfor, IJzer en Zwavel. Gebruik inwendig Kamille werkt rustgevend, kalmerend en ontspannend. Bij spanning, stress en angst bij het paard kan het daarom heel goed toegepast worden. Kamille heeft tevens een ontstekingsremmende werking. Het kan ook gebruikt worden bij koliek en diarree. Gebruik uitwendig Zalven die Kamille bevatten zijn heel bruikbaar bij zomereczeem en andere huidaandoeningen. Een kamillekompres kan gebruikt worden voor een merrie met een pijnlijke uier.

Kastanje
Kastanje kan gebruikt worden tegen huidinfecties, bij ontsteking van de slijmvliezen en bij verkoudheden. Het zorgt voor een betere doorbloeding en versterkt de vaatwand. Kastanje is tevens hét middel bij spierkrampen. Daarnaast werkt de kastanje heel goed bij stijve gewrichten en vermoeidheid.

Kaneel
Latijnse naam: Cinnamonum zelandicum Gebruik inwendig Kaneel werkt krampverlichtend en stimuleert de bloedsomloop. Het verbetert eveneens de werking van insuline. Gebruik olie De essentiële olie van kaneel geeft een gevoel van geborgenheid.

Kattensnor
Latijnse naam: Orthosiphon stamineus Nederlandse naam: Kattensnor of Javaanse nierthee Door de inheemse bevolking van indonesië al heel lang gewaardeerd als geneeskruid, als zodanig raakte hij in het verleden bekend bij Nederlandse en Engelse kolonisten, en werd hij naar Europa geïmporteerd. Een kruidachtige vaste plant uit de Lipbloemenfamilie. De stengel wordt 70 tot 90 cm hoog en is donzig behaard. De bladeren staan kruisgewijs. Onder aan de stengel zijn ze wigvormig en ongeveer 4 tot 5 cm lang, langwerpig toegespitst en aan beide zijden behaard. De nerven zijn zeer merkwaardig; de zijnerven komen onder een scherpe hoek uit de hoofdnerf en lopen dan in een boog naar de bladtop. De bloemen staan in eindstandige schijnaren. Uit de bleekblauwe, buisvormige bloemen hangen de lange meeldraden die de plant de Maleise naam hebben gegeven (Kattensnor). De plant komt voor in Zuid-Oost Azië en op Java. Ondanks dat het een tropische plant is, kan men hem hier eenjarig kweken, hij bloeit dan tot de eerste vorst. Gebruik inwendig Kattensnor heeft een zeer sterke ondersteunende werking op de blaas en de nieren.

Kattenklauw
Latijnse naam: Uncaria tomentosa Gebruikte delen: Schors Kattenklauw is een bijzondere lianenplant die groeit in het Peruaanse Amazonegebied. In een land als Peru wordt de binnenkant van de bast van deze plant al eeuwenlang door de inheemse bevolking (vnl. Indianen) gebruikt om zijn positieve werking op het immuunsysteem. Deze plant wordt door de Indianen dan ook als heilige plant beschouwd. De Kattenklauw is een houtachtige lianenplant die wel 20 meter lang kan worden, groeit in hogere plaatsen in het regenwoud en heeft ca. 20 jaar nodig om z’n maximale lengte te krijgen. De naam Kattenklauw is ontstaan door het feit dat de takken doornen hebben die lijken op kattenklauwen en waarmee ze zich aan bomen vasthechten. Kattenklauw is één van de meest gebruikte medicinale plant in Zuid-Amerika. Werkzame bestanddelen Het schors bevat alkaloïden waardoor celveroudering wordt tegengegaan. Gebruik inwendig Dit kruid wordt veel gebruikt als weerstand ondersteunend kruid in combinatie met Echinacea. De werkzame bestanddelen hebben een positieve invloed op de kwaliteit van witte bloedlichaampjes en ondersteunen de bloedsomloop. Kattenklauw heeft een ontstekingsremmende werking en is tevens een krachtige anti- oxidant. Het werkt ontzurend en bloedzuiverend. Let op Gebruik bij voorkeur geen kattenklauw bij drachtige of zogende dieren.

Kalmoes
Latijnse naam: Acorus calamus De Kalmoes is een vaste moerasplant uit de kalmoesfamilie. De plant heeft een stevige, lange wortelstok met zachte wortels. De wortelstok kruipt dicht langs het grondoppervlak. Deze produceert tot één meter lange, zwaardvormige, rechtopstaande bladeren en een alleenstaande, rechtopstaande bloemstengel. De vorm van de bloemstengel lijkt op die van het blad. Aan de bloemstengel groeit de bloeikolf, die uit de zijkant van de stengel lijkt te komen. De bloeikolf bestaat uit dicht opeen staande, kleine, geelgroene bloemen. De vruchten zijn rode bessen met meerdere zaden. Gebruik inwendig De bitterstoffen in Acorus Calamus stimuleren de stofwisseling, bevorderen de spijsvertering en de opname van mineralen en vitamines uit de voeding. De etherische oliën hebben een maagversterkende invloed. Bovendien werkt het rustgevend.

Kava kava
Latijnse naam: Piper methysticum Kava is een plant uit de familie Piperaceae. Het is een gewas dat al sinds de oudheid wordt geteeld op eilanden in de Stille Oceaan. Verder wordt het ook vaak 'kawa', 'kawa kawa' of 'kava kava' genoemd. Gebruik Het vermindert angst- en andere onlustgevoelens en vergroot het welbevinden. Tevens wordt een rustgevend, pijnstillend en spierontspannend effect toegeschreven.

Kelp
Kelp is een verzamelnaam voor een aantal zeewieren. Het is zeer rijk aan vrijwel alle mineralen en sporenelementen, vitamine C, B2, B3, E, choline en caroteen. Gebruik inwendig Kelp is voedzaam en heeft een stimulerende en reinigende werking. Het wordt ingezet tegen een traag werkende schildklier, bij overgewicht, te hoog cholesterol en een slechte spijsvertering.

Kleefkruid
Latijnse naam: Galium aparine Gebruikte delen: Hele plant Kleefkruid is een eeuwenoud middel voor huidkwalen en bloedzuivering en is nog steeds een populair middel voor een ‘’grote schoonmaak’’ van het lichaam. De plant is inheems in Europa en groeit op vochtige, braakliggende grond. Het is eenjarig, kruipende plant en de bladeren en stengels zijn bedekt met fijne haakjes die aan alles dat ermee in aanraking komt, blijven hangen. Werkzame bestanddelen De plant is rijk aan isoflavonen, glycosiden, fenolzuur, mineralen en kiezelzuur. Gebruik inwendig Voor een goede bloedzuivering, een glanzende vacht, ondersteuning van de lymfeklieren en de afvoer van afvalstoffen en vocht. Extra informatie over kleefkruid m.b.t. paarden: Kleefkruid wordt veel gebruikt bij stramme gewrichten, gallen en stalbenen. Ook bij chronische huidaandoeningen zoals zomereczeem kan kleefkruid goed worden gebruikt. Kleefkruid werkt het beste in combinatie met goudsbloem. Paarden vinden Kleefkruid heerlijk en krijgen er vaak een schitterend glanzende vacht van!

Klis(klit)kruid
Latijnse naam: Arctium lappa Nederlandse naam: Grote Klis, Kladden, Klevers Gebruikte delen: Bladeren, zaden, wortel Grote Klis komt voor in Azië en in Europa. Meestal wordt de wortel van de plant gebruikt als medicinale grondstof. Wanneer de wortel gekauwd wordt, wordt deze zacht en zoet en heeft een wat slijmerig gevoel. Het is een tweejarige plant uit de Composietenfamilie, die verwant is aan de Distels en groeit vaak langs wegen en dijken. De stengel is fors en gegroefd, de bladeren zijn donkergroen en aan de onderzijde grijswit, fluwelig behaard, ze zijn groot, hartvormig en gesteeld. De bloemen zijn roze tot purper, en zitten in een schermvormige tros, de bloeitijd is juli tot augustus. De vrucht is bruinrood, en heeft weerhaakjes, die aan de vacht van dieren en de kleding van mensen blijven hangen en zo verspreid worden. De plant heeft een lange, vlezige penwortel, die niet verward moet worden met die van Wolfskers. Werkzame bestanddelen Looistoffen, etherische olie, bitterstoffen, antibiotische stoffen, vette olie, looizuur, glycerine, hars, inuline, slijmstoffen en zwavel. Gebruik inwendig Kliskruid werkt urinedrijvend, eetlustbevorderend, licht kalmerend, anti-bacterieel en laxerend. Het kan ook goed gebruikt worden bij huidaandoeningen en slijmvliesontstekingen. Kliskruid zorgt voor een goede spijsvertering en leverfunctie. Gebruik uitwendig Bij pijnlijke plekken en zwellingen.

Knoflook
Latijnse naam: Allicum sativum Gebruikte delen: Teentjes Knoflook is een kruidachtige, overblijvende plant, behorende tot de leliefamilie. De stengel is tot aan het midden bebladerd. De bloeiwijze draagt bolletjes. Er zitten verschillen in de herkomst van knoflook. Zo is Amerikaanse Knoflook krachtiger dan de Chinese; niet alleen de geur, maar ook de smaak en de werking. Knoflook bevat meer dan 200 vitaminen en mineralen zoals calcium, kalium, ijzer, zink en belangrijke anti-oxidanten zoals selenium. De waardevolle eigenschappen van knoflook zijn al meer dan vijfduizend jaar bekend en aan de plant worden veel medicinale eigenschappen toegedicht. Chinesen, Egyptenaren, Grieken en Romeinen gebruikten knoflook al voor medicinale doeleinden, zoals o.a. de antibacteriële werking. De werking op de gezondheid dankt knoflook vooral aan dithiolthionen. De dithiolthionen vormen een groep van bioactieve stoffen (waaronder allicine) die zwavelverbindingen bevatten. Er wordt veel onderzoek gedaan naar deze groep van stofjes en het effect dat ze op de gezondheid van mens (en dier) hebben. Werkzame bestanddelen Knoflook bevat o.a. Magnesium, Kalium, Vitamine B6, selenium en foliumzuur, vitamine A, B vitaminen en zwavel. Gebruik inwendig Knoflook wordt veel gebruikt voor een optimale weerstand, een gezonde huid, gezonde luchtwegen en een goede bloedsomloop. Knoflook heeft een anti-bacteriële en anti-allergene werking en is ook werkzaam tegen parasieten, virussen en schimmels. Door de bloedzuiverende eigenschappen is het regelmatig gebruik van knoflook een goede preventie voor paarden die aanleg hebben voor hoefbevangenheid en-of zomereczeem. Bij inwendig gebr...

Koninginnenkruid
Latijnse naam: Eupatorium cannabinum Nederlandse naam: Koninginnenkruid of leverkruid Koninginnenkruid is een plant uit de composietenfamilie (Asteraceae). De soort wordt 30-170 cm hoog en groeit op vochtige plaatsen, bijvoorbeeld in ruigtes, aan waterkanten, in moerassen, rietlanden en vochtige bossen. Gebruik Ter ondersteuning van de lever en de luchtwegen.

Kruidnagel
Latijnse naam: Caryophyllus aromaticus Kruidnagel is een in de keuken gebruikte specerij met een zeer overheersende smaak. Kruidnagels zijn de gedroogde, nog gesloten bloemknoppen van de kruidnagelboom. Een kruidnagel bestaat uit een ongeveer 1 cm lang steeltje, met daarop het knopje, dat zo'n 3 mm in diameter is. Gebruik inwendig Heeft een krachtige antiseptische en parasieten dodende werking. Dit bestanddeel doodt ook de wormeieren. Kruidnagel werkt herstellend en tegen de pijn en kramp. Gebruik olie De essentiële olie van kruidennagel heeft een sterk insectwerende geur.

Kurkboom
Latijnse naam: Cortex phelodendri of Phellodendron amurense De kurkboom, komt uit Mandsjoerije in China. De boom is halverwege de negentiende eeuw ingevoerd in Rusland en behoort tot de ruitachtigen (Rutaceae). Pas op latere leeftijd worden scheuten bedekt met een kurkachtige schors. De schors wordt niet commercieel gebruikt om daar kurk van te maken. Uiteindelijk wordt een kurkboom ongeveer vijftien meter hoog, al gaan daar jaren overheen. De kurkboom is een sterke boom, volledig opgewassen tegen de grillen van ons klimaat. De boom kan in de volle zon staan en kan de strengste vorst aan zonder te bevriezen. Inwendig gebruik Dit kruid word wordt ingezet bij verscheidene ontstekingen.

Lavendel
Latijnse naam: Lavendel angustifolia Gebruikte delen: Bloemen Al sinds de Romeinse tijd is lavendel bekend als parfum, als smaakstof in voedsel en als medicijn. Lavendel werd vroeger al veel gebruikt om insecten te verjagen. Lavendel werkt bovendien verzachtend bij insectenbeten en wonden. Tegenwoordig wordt lavendel voornamelijk gebruikt in de cosmetische industrie; de olie wordt daarnaast ook veelal gebruikt bij spanningen en onrust, dus als zenuwkalmerend middel. Werkzame bestanddelen Etherische olie, looizuren, cumarines, flavonoïden, saponines. Inwendig gebruik Lavendel bevordert de spijsvertering en verdrijft darmgassen en kolieken. Het heeft tevens een slijmoplossende werking en is krampstillend. Uitwendig gebruik Uitwendig wordt lavendel gebruikt om gewrichts- en spierpijn te verlichten. Daarnaast is lavendel een effectief ontsmettingsmiddel omdat het pijnstillende en bacteriedodende eigenschappen heeft. Lavendel stimuleert de genezing van weefsels en reduceert de vorming van littekens. De essentiële olie van Lavendel herstelt de fysieke en mentale balans. Lavendel werkt krachtgevend, zenuwsterkend, ontspannend en bloedsomloopstimulerend. Lavendel werkt bovendien verzachtend en ontsmettend bij insectenbeten en wonden en is insectwerend.

Laurier
Latijnse naam: Laurus nobilis Laurier is een plant uit de laurierfamilie (Lauraceae). De plant wordt in de keuken als kruid toegepast. Laurierbladeren zijn ongeveer 5 cm lang en worden (meestal gedroogd) gebruikt in stoofpotten en soepen, waarbij de laurier langere tijd moet meestoven om de smaak tot zijn recht te laten komen. Het blad kan niet opgegeten worden, want het blijft hard. Laurier wordt ook gebruikt in laurierdrop waarin de sterke lauriersmaak naar voren komt. De witachtige bloemen staan in schermen in de bladoksels. De vruchten zijn eivormig, besachtige steenvruchten die als ze rijp zijn zwart kleuren. Laurier is afkomstig uit vooral het oostelijk Middellandse Zeegebied, uit landen als Turkije, Georgië en Griekenland. In Nederland wordt laurier gekweekt als kuipplant omdat de plant niet volledig winterhard is. Toch zal laurier een matige Nederlandse winter wel overleven, zeker in de kuststreken en als er genoeg beschutting is.

Lemongras
Latijnse naam: Cymbopogon citratus Lemongras of Citroengras is een tot 1,5 mtr. hoge snelgroeiende aromatische grassoort , met een uitgebreid wortelstelsel dat de bodem snel uitput. Het gras is oorspronkelijk afkomstig uit tropisch Azië en wordt nu veel in Zuid-India, Sri-Lanka, Brazilië, China en Nepal gecultiveerd. Door de snelle groei kan het 3-4x per jaar geoogst worden. Gebruik olie De essentiële olie wordt gedestilleerd uit gedeeltelijk gedroogd en gesneden gras van verschillende Cymbopogon soorten. Na de destillatie dient het gras als veevoer. Het hoofdbestanddeel van de olie is citraal, een stof met een sterke citroengeur, die vaak als basis voor synthetische geuren gebruikt wordt. De olie wordt gebruikt om zijn ontstekingswerende eigenschappen en om koorts te bestrijden. Het verhoogt de concentratie en werkt vitaliserend. Goed bij klierproblemen of slecht functioneren van het lymfesysteem. De olie werkt bovendien kalmerend op het zenuwstelsel en is door de sterke citroengeur insectwerend.

Lijnzaad
Latijnse naam: Linum usitatissimum Nederlandse naam: Lijnzaad, vlas Gebruikte delen: Zaden Lijnzaad is een kruid behorend tot de vlasfamilie. Vlas is het bekendst als grondstof voor linnen, maar zowel de zaden als de olie die er van gewonnen wordt zijn nuttig in de kruisgeneeskunde. De kelkbladeren zijn fijn gerimpeld, eirond en bijna zo lang als de doosvrucht. De bloemen zijn lang gesteeld, felblauw en soms violet. De vrucht is een bolvormige doosvrucht met een of meer zaden. De zaden worden verzameld als ze rijp zijn. Het materiaal wordt in de schaduw gedroogd. Werkzame bestanddelen Gedroogde lijnzaad is reukloos en bevat o.a. slijmstoffen, vette olie, eiwitten, linamarine en andere stoffen. Lijnzaad is een belangrijke bron van essentiële vetzuren (omega-3 en omega-6) en bevat vitamine A, B, D, E, mineralen, sporenelementen, aminozuren en circa 26 fytonutriënten. Gebruik inwendig Voor een goede slijmlaag in de maag- en darmwand. Het beschermt de darmwand en is goed voor de spijsvertering. De vetzuren zijn van belang voor de algehele gezondheid, met name de huid, spieren en gewrichten en voor een evenwichtige hormoonhuishouding. Lijnzaad vergemakkelijkt de stoelgang doordat het veel vocht opneemt in de darmen. De zaadjes zijn één van de belangrijkste bronnen van ligininen, dat zijn fytonutriënten met antischimmel, antibacteriële, antivirale en antikanker eigenschappen. Gebruik uitwendig Een papkompres van de geplette zaden kan gebruikt worden om abcessen te doen rijpen. Voer lijnzaad nooit ongekookt. Ongekookte lijnzaad bevat blauwzuur (een vergif). om deze reden moet het altijd gekookt worden voor het aan het paar...

Limoen
Latijnse naam: Citrus aurantifolia De limoen is een plant uit de wijnruitfamilie (Rutaceae), van nature voorkomend in Zuidoost-Azië. Geleidelijk is deze soort geïntroduceerd in steeds meer westelijke landen. Van alle Citrus-soorten is de limoen het minst tegen kou bestand. De hoogte is 6-7 m. De plant is vooral bekend vanwege zijn vrucht. De limoen heeft donkergroene, eivormige bladeren met een spitse punt en iets golvende getande bladranden. De bladstelen hebben smalle vleugels. Limoenblad van de Kaffirlimoen wordt gebruikt in de Thaise en Indonesische keuken, met name om vis- en gevogeltegerechten mee te parfumeren. Het blad is decoratief in gerechten en wordt daarom voor het opdienen niet altijd verwijderd, maar het is te hard om op te eten. De bloemen zijn geurend. Ze kunnen alleenstaand of in paren gerangschikt zijn. De kroonblaadjes zijn wit met aan de buitenkant een purperkleurige waas. Er zijn 20 tot 40 meeldraden. In sommige bloemen zijn meeldraden en stampers beide functioneel, maar soms zijn enkel de meeldraden vruchtbaar. Gebruik olie Limoen heeft een verfrissende en verkwikkende werking op de geest en op de huid. Het activeert de creativiteit en inspireert tot vrolijkheid, is zachter dan Citroen, maar lijkt er veel op. De etherische olie wordt gewonnen door koude persing van de schil van onrijpe vruchten of door stoomdestillatie van het hele geperste fruit, als bijproduct van de sapproductie.

Longkruid
Latijnse naam: Pulmonaria officinalis Longkruid is een geslacht uit de ruwbladigenfamilie (Boraginaceae). Gebruik Werkt slijmoplossend, antiseptisch, ontstekingswerend (SiO2), samentrekkend, beschermend en verzachtend.

Luzerne
Latijnse naam: Medicago Sativa Nederlandse naam: Alfalfa of Luzerneklaver Gebruikte delen: Bladeren Een vaste plant die groeit tot een hoogte van 30 – 40cm , de plant bloeit gedurende de zomer maanden. Deze hoge klaversoort met paarse bloemen in aren is inheems in Europa en wordt wereldwijd verbouwd als veevoer. In Nederland wordt luzerne hoofdzakelijk kunstmatig gedroogd voor de productie van eiwitrijk veevoer. Werkzame bestanddelen Alfalfa is rijk aan essentiële aminozuren, calcium, fosfor, kalium, magnesium, ijzer en aan vitamine A, B1, B6, C, E en K. Tevens levert Alfalfa ook chlorophyl, een natuurlijke lichaamsreiniger. Gebruik inwendig In de oosterse geneeskunde wordt alfalfa ook beschouwd als reinigend en bloedzuiverend. Alfalfa ondersteunt het afweersysteem, versterkt het hoorn, is goed voor de conditie van de vacht en bevordert de eetlust. Het kan ook behulpzaam zijn bij vocht en urine infecties. Door zijn ijzergehalte is alfalfa tevens geschikt bij vermoeidheid en bloedarmoede. Alfalfa werd ooit door de Indianen gebruikt om een abortus op te wekken; voer het dus met mate aan drachtige merries.

Mariadistel
Latijnse naam: Carduus marianus De vrucht van de mariadistel plant wordt verwerkt in voedingssupplementen vanwege zijn reinigende invloed op de lever. De lever is het orgaan in ons lichaam dat afvalstoffen uit ons lichaam verwijdert. Werkzame bestanddelen Flavonolignanen als silybine, silydianine en silychristine (gezamenlijk bekend als silymarine); apigenine, silybonol, taxifoline, phytosterolen, vette oliën en eiwitten. Gebruik inwendig Diverse stoffen in de mariadistel waaronder silymarine, bezitten deze reinigende eigenschappen, waarmee het de werking van de lever ondersteunt. Ook hebben deze stoffen een gunstig effect op de galfunctie, wat bijvoorbeeld de spijsvertering kan bevorderen.

Mannetjesereprijs
Latijnse naam: Veronica officinalis De mannetjesereprijs is een zodevormende, vaste plant uit de weegbreefamilie (Plantaginaceae). De plant komt van nature voor in Eurazië. De plant wordt 10-50 cm hoog en heeft kruipende, aan de top opstijgende stengels. De stengel is gelijkmatig behaard. De kortgesteelde bladeren zijn elliptisch of omgekeerd eirond met ondiep gekartelde of gezaagde bladranden. Het blad is 1,5-5 x 1-3 cm groot en zachtbehaard.De mannetjesereprijs bloeit van mei tot augustus met lichtblauwe, donkergeaderde, 6-8 mm grote bloemen. Er komen ook planten voor met donkerblauwe, roze of witte bloemen. De bloeiwijze is een tros.De vrucht is een doosvrucht, die langer is dan de kelk.De plant komt voor op droge, matig voedselarme grond in kort grasland, vergraste heide of op kapvlakten. Inwendig gebruik Ondersteunt de werking van de lever en heeft een regulerende werking op de stofwisseling en de doorbloeding.

Maretak
Latijnse naam: Viscum album Gebruikte delen: Bladeren en bessen Maretak is een echte parasiet en dat verklaart misschien de sfeer van magie die van oudsher rond deze plant hangt. Dat blijkt onder andere uit de gewoonte tijdens de kerstdagen een Maretak in huis te hangen. De oude druïden beschouwden de Maretak als een heilige plant en dachten dat de takjes de kwade geesten verdreven. De Latijnse naam Viscum verwijst naar de kleverigheid van de zaadjes. Deze eigenschap is essentieel voor de voortplanting. De zaadjes moeten zo lang aan de stam van de gastboom blijven zitten dat ze kunnen kiemen en met een speciale zuiger in de schors voedingsstoffen kunnen opnemen. De Maretak is inheems in Europa. Hij heeft groenblijvende, vlezige bladeren in de vorm van een roeispaan, heel kleine bloemetjes in de vroege zomer waarna bleekgroen tot witte besjes volgen in de late herfst. Gebruik inwendig Werkt bloeddrukverlagende, geeft verlichting en immuun versterkend.

Madeliefje
Latijnse naam: Bellis perennis Het madeliefje is een kleine vaste plant uit de composietenfamilie (Asteraceae) die tot 15 cm hoog wordt. De naam Bellis perennis betekent eeuwige schoonheid. De bladeren staan allemaal in een wortelrozet en zijn spatelvormig. De rand van het blad is gekarteld. Zolang het niet vriest, is het madeliefje het hele jaar in bloei aan te treffen. Aan het einde van de bloemstengel staat één bloemhoofdje. Dit wordt tot 2,5 cm groot en bestaat uit een hart van gele buisbloemen, met een krans van witte straalbloemen. Gebruik Bevordert de doorbloeding en is goed voor spieren en pezen. Wordt ook gebruikt om problemen met de huid te behandelen.

Marjolein
Latijnse naam: Origanum majorana Marjolein is een meerjarige aromatische plant van ± 60 cm hoog met donkergroene blaadjes en grijswitte tot lila bloemetjes die behoort tot de familie Labiatae (lipbloemigen). De essentiële wordt gewonnen door distillatie van het bloeiende kruid en is lichtgeel tot diepamber van kleur, met een sterke kruidige geur. Gebruik essentiële olie De essentiële olie van Marjolein werkt bacteriedodend en spijsverteringsbevorderend, heft psychische blokkades op en heeft een positieve invloed op de hormoonhuishouding. ‘Troostolie’ bij droefheid t.g.v. verhuizing, vertrek van een maatje, enz. Gebruik uitwendig Voor baden en omslagen met antiseptische werking bij slecht genezende wonden en in massagemiddelen bij spier- en gewrichtspijn.

Meidoorn
Latijnse naam: Crataegus oxyacantha Nederlandse naam: Meidoorn, hagedoorn, witte doorn Gebruikte delen: Bloemen, bladeren en vruchten De Meidoorn is inheems in Europa, Noord- Afrika en West- Azië. De struik, of kleine boom, wordt tot 10 meter hoog en heeft door diepe insnijdingen gescheiden lobben. In de vroege zomer verschijnen schermvormige trossen witte bloemen die bloeien tot hartje zomer en dan gevolgd worden door ovale, rode bessen in de herfst. Werkzame bestanddelen Aminen, purinen, procyaniden, flavonen, triterpeenzuren, etherische olie, vitamine B en C. Gebruik inwendig Specifieke werking op hart en bloedvaten; geeft verwijding van de kransslagaders van het hart. Meidoornbloemen hebben een rustgevende werking op het zenuwstelsel.

Monnikspeper
Latijnse naam: Vitez agnus-Castus Nederlandse naam: Monnikspeper of Kuisboom Gebruikte delen: Fruit

Moerasrozemarijn
Latijnse naam: Ledum palustre Staat bekend om zijn werking bij de gevolgen van insectenbeten (zoals muggenbulten). Door krabben, bijten, schuren en likken - wat de jeuk niet doet afnemen - wordt de huid op sommige plaatsen (bijvoorbeeld op het kruis of onder het oor) zeer beschadigd. Warmte verergert de jeuk, ook al doordat de overlevingskansen van de vlo dan beter zijn en de voortplantingssnelheid en de bijtactiviteit verhoogd zijn Daarnaast zorgt het voor een verbeterde afvoer van de afvalstoffen. Het verbetert tevens de doorbloeding van de lichaamsuiteinden.