dyscalculie zelfst.naamw. Afbreekpatroon: dys·cal·cu·lie een leerstoornis op het gebied van rekenen . 7 definities
1) Rekenstoornis 2) Rekenzwakte 
stoornis die veroorzaakt dat men niet goed kan leren rekenen; het dyscalculisch zijn
Een stoornis die gekenmerkt wordt door hardnekkige problemen om rekenfeiten en afspraken snel en juist uit het geheugen op te roepen en toe te passen in grotere bewerkingen.
Zeer moeizaam leren rekenen, ondanks goede aanpak en zonder duidelijk aanwijsbare oorzaak.
Problemen met het leren en automatiseren van basisvaardigheden van rekenen, ondanks veelvuldig oefenen en leren
Abstract: Ernstige rekenproblemen, gebaseerd op problemen met automatisering. Het (leren) rekenen verloopt ernstig gestoord. Het kind slaagt er niet in inzichten en-of rekenvaardigheden en-of oplossingsstrategieën te verwerven, flexibel toe te passen en te automatiseren.
Letterlijk: niet kunnen berekenen. Kinderen met dyscalculie hebben problemen met het leren van bepaalde basisvaardigheden van het rekenen.
Het woord dyscalculie komt uit het Grieks en betekent letterlijk: niet goed kunnen berekenen. Bij kinderen met dyscalculie verloopt het leren rekenen dan ook problematisch. Ze hebben problemen met de rekenhandelingen, het automatiseren en het toepassen van reken- en wiskundekennis. Voor het kind betekent dit dat het wel de getallen ziet en herken.....
Rekenstoornis. Een leerstoornis die specifiek betrekking heeft op rekenen, terwijl de intelligentie normaal is.Rekenstoornis.