aanranden werkw. Uitspraak: [ ˈanrɑndə(n) ] Afbreekpatroon: aan·ran·den Vervoegingen: randde aan (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft aangerand (volt.deelw.) dwingen tot seksueel contact Voorbeeld: 'een vrouw aanranden in een donkere straat' Synoniemen: aantasten verkrachten vrouw aanranden 
1) Onteren 2) Belagen 3) Aandoen 4) Aanschenden 5) Aantasten 6) Aanvallen 7) Verkrachten 8) Seksueel overvallen 
met misdadige bedoelingen te lijf gaan
van een extra rand voorzien; aanboorden, maar ook vastklampen/aanklampen. O.a. genoemd in: Woordenboek der Nederlandsche taal 1882 De Vries & Te Winkel.