de oriëntatie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ orijɛn'ta(t)si ] Afbreekpatroon: ori·en·ta·tie Verbuigingen: oriëntaties (meerv.) 1) het vermogen om te bepalen waar je bent Voorbeeld: 'een oriëntatiestoornis hebben' 2) informatie of ophelderingen over een bepaald onderwerp Voorbeeld: 'maatschappelijke oriëntati...
1) Bepaling van de hemelstreek 2) Gerichtheid 3) Het inwinnen van inlichtingen 4) Inlichting 5) Plaatsbepaling 6) Richtingbepaling 7) Vermogen tot plaatsbepaling 8) Voorlichting 1) Gerichtheid 2) Inlichting 3) Oosting 4) Plaatsbepaling 5) Richtinggevoel 6) Verkenning 
het bepalen op welke plaats je bent vb: mijn oriëntatie was niet zo goed: ik liep de verkeerde kant op
het oriënteren of georiënteerd zijn
vermogen tot plaats- of tijdsbepaling
bepaling van de plaats waar men zich bevindt; inlichting, voorlichting; het georiënteerd zijn, gerichtheid
Engels:Orientation vermogen tot plaatsbepaling
vermogen tot plaatsbepaling
Een globaal plan waarin de richting van activiteiten in een bepaalde toekomstige periode wordt aangegeven.
Met oriëntatie wordt in de bouwkunde meestal de hoofdrichting van een gebouw bedoeld. Oorspronkelijk was het de richting van een gebouw (kerk) op het oosten (de oriënt): voor katholieken en wellicht ook joden naar Jeruzalem. Later werd met de term oriëntatie simpelweg bedoeld het nagaan waar men zich bevindt. Meestal is er bij oriëntatie...