afblaffen werkw. Uitspraak: [ 'ɑvblɑfə(n) ] Afbreekpatroon: af·blaf·fen Vervoegingen: blafte af (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft afgeblaft (volt.deelw.) boos en kortaf praten tegen (iemand) Voorbeeld: 'je personeel afblaffen als ze fouten maken' Synoniem: afsnauwen Synoniemen: afbekken afsnauwen snauwen toebijten toesnauwen 1 de...
1) Afbekken 2) Afgrauwen 3) Afsnauwen 4) Snauwen 5) Toebijten 6) Toesnauwen 1) Afbekken 2) Afsnauwen 3) Snauwen 4) Toebijten 5) Toesnauwen