afkalven werkw. Afbreekpatroon: af·kal·ven Verbuigingen: kalfde af Vervoegingen: afgekalfd (volt.deelw.) geleidelijk land verliezen doordat de oever in het water verzakt Voorbeeld: 'De kade is door de golfslag aardig afgekalfd en moet nodig hersteld worden.' . Synoniemen: afbrokkelen afslaan 6 definities...
1) Achteruitgaan 2) Afbreukelen 3) Afbrokkelen 4) Afslaan 5) Door het loslaten en afschuiven van de grond afbrokkelen van de slootkanten 6) Natuurlijk proces 7) Schuiven van grond 1) Afbrokkelen 2) Afslaan 
afbrokkelen (toon de herkomst via de etymologiebank)
Syn.: oeverafkalving Def.: instorten of afschuiven van de oevers van een oppervlaktewater.
afbrokkelen (van aarden wanden)
het, door golfslag en zuiging, afbrokkelen en wegspoelen van een oever. Zie ook kalven.
Bij afkalven glijdt een deel van de oever in het water. Het water kan parallel aan de oever stromen, maar ook daar loodrecht op. Door het stromende of beukende water lossen bestanddelen van de oever ter hoogte van de waterspiegel in het water op waardoor de erboven liggende grond in het water brokkelt, valt of glijdt. Ook door onderwaterstromen en ...