afslepen werkw. Verbuigingen: sleepte af Verbuigingen: afgesleept wegslepen 
hellen, schuin aflopen - Voorbeeld: ‘De oevers sleepten gelijkig kort af’
1> een vaartuig met behulp van een ander vaartuig ergens vandaan trekken. In het bijzonder een vastgelopen vaartuig naar dieper water slepen. Ook wegslepen of vlotslepen genoemd. Zie ook aftornen . 2> in de Rijnvaart: stroomafwaarts slepen . Het tegengestelde is opslepen .