verbluffen werkw. Uitspraak: [ vər'blʏfə(n) ] Afbreekpatroon: ver·bluf·fen Vervoegingen: verblufte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft verbluft (volt.deelw.) heel erg verbazen Voorbeeld: 'de jury van een zangwedstrijd verbluffen met je prachtige stem' Synoniem: versteld doen staan Synoniemen: epateren onthutsen ontstellen ontzetten...
1) Eblouisseren 2) Epateren 3) Onthutsen 4) Ontstellen 5) Ontzetten 6) Overdonderen 7) Van zijn stuk brengen 8) Verbijsteren 9) Verwonderen 1) Epateren 2) Onthutsen 3) Ontstellen 4) Ontzetten 5) Overbluffen 6) Overdonderen 7) Verbijsteren 
door bluf uit het veld slaan: overdonderen (toon de herkomst via de etymologiebank)
verbluffing opwekkend