afstijgen werkw. Uitspraak: [ 'ɑfstɛixə(n) ] Afbreekpatroon: af·stij·gen Vervoegingen: steeg af (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is afgestegen (volt.deelw.) van een paard of ander rijdier afstappen Voorbeeld: 'De ruiter moet leren op- en af te stijgen.' Antoniem: opstijgen Synoniemen: afdalen afklimmen afstappen omlaagklauteren 2 defi...
1) Afdalen 2) Afklimmen 3) Afstappen 4) Dalen 5) Neerdalen 6) Omlaagklauteren 1) Afdalen 2) Afklimmen 3) Afstappen 4) Naar beneden gaan 5) Naar beneden komen 6) Nederstijgen 7) Omlaagklauteren 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Afstijgen``] Zie Opstijgen
naar beneden gaan (toon de herkomst via de etymologiebank)