afstijgen werkw. Uitspraak: [ 'ɑfstɛixə(n) ] Afbreekpatroon: af·stij·gen Vervoegingen: steeg af (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is afgestegen (volt.deelw.) van een paard of ander rijdier afstappen Voorbeeld: 'De ruiter moet leren op- en af te stijgen.' Antoniem: opstijgen Synoniemen: afdalen afklimmen afstappen omlaagklauteren 
1) Nederstijgen 2) Naar beneden komen 3) Naar beneden gaan 4) Omlaagklauteren 5) Afstappen 6) Afklimmen 7) Afdalen 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Afstijgen``] Zie Opstijgen
naar beneden gaan (toon de herkomst via de etymologiebank)