aftaaien werkw. Afbreekpatroon: af·taai·en Verbuigingen: taaide af Vervoegingen: afgetaaid (volt.deelw.) 1) weggaan bij een werkzaamheid, dienst e.d. Voorbeeld: 'Nee, die zijn eergisteren al afgetaaid.' 2) dienst of werkzaamheid opgeven Voorbeeld: 'Er werd door velen afgetaaid.' . 4 definities...
1) Afnokken 2) Nokken 3) Ophouden 4) Ophouden en weggaan 5) Pleite gaan 6) Weggaan 7) Weggaan (volkstaal) 1) Afnokken 2) Ophoepelen 3) Opkrassen 
ermee ophouden, weggaan (toon de herkomst via de etymologiebank)
(Amsterdams) weggaan, naar huis gaan
min of meer plotseling ophouden met een activiteit en weggaan; (plotseling) stoppen met iets; (plotseling) vertrekken; afnokken
weggaan
Amsterdams woord voor stoppen