alliage zelfst.naamw. Afbreekpatroon: al·li·a·ge Verbuigingen: alliages (meerv.) 1) het legeren (samensmelten) van diverse metalen 2) het door dit proces verkregen metaalmengsel . Synoniemen: alligatie legering metaallegering metaalmengsel 4 definities...
1) Alligatie 2) Allooi 3) Almalgaam 4) Brons 5) Legering 6) Mengsel 7) Metaallegering 8) Metaalmengsel 9) Monel 10) Vermenging 1) Alligatie 2) Allooi 3) Legering 4) Metaallegering 5) Metaalmengsel 6) Metaalverbinding 7) Onedel mengmetaal 8) Samensmelting 9) Toegevoegd onedel metaal 10) Waarde 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Alliage``] Vereeniging van metalen, meestal harder, veerkrachtiger en minder rekbaar dan de eenvoudige metalen, waaruit zij bestaan, meer smeltbaar dus dikwijls tot solderen gebruikt. Eene A. waarvan kwikzilver een gedeelte uitmaakt heet amalgama. Zie ook Brons
verbinding (toon de herkomst via de etymologiebank)
[natuurkunde scheikunde en sterrenkunde] Zie legering.
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] het bijgevoegde metaal, waardoor de waarde der edele metalen vermindert, doch de hardheid toeneemt. Zie ook allooi.
verbinding