getuigen werkw. Uitspraak: [ xeˈtœyxə(n) ] Afbreekpatroon: ge·tui·gen Vervoegingen: getuigde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft getuigd (volt.deelw.) als getuige (1,2) een verklaring afleggen voor de rechtbank Synoniemen: bevestigen certificeren getuigen voor de rechtbank prediken tonen 
1) Bevestigen 2) Voor de rechtbank bevestigen 3) Tonen 4) Blijk geven 5) Prediken 6) Uiten 7) Een verklaring afleggen 8) Verklaren 9) Certificeren 10) Laten blijken 
als getuige verklaren
als getuige verklaren; blijk geven van (toon de herkomst via de etymologiebank)
later officieel vertellen wat je zag vb: hij getuigde dat de man drie keer schoot
• [inerg] "~ over": een veelal beëdigde verklaring afleggen ten aanzien van de ware toedracht van een zaak.
mensen die bij een gebeurtenis aanwezig zijn zonder erin betrokken te zijn; meer specifiek personen die voor de rechter een verklaring afleggen betreffende te bewijzen feiten
als getuige verklaren