beknellen werkw. Uitspraak: [ bə'knɛlə(n) ] Afbreekpatroon: be·knel·len Vervoegingen: beknelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft bekneld (volt.deelw.) onbedoeld ergens tussen vast komen te zitten Voorbeelden: 'bekneld zitten in een verongelukte auto' , 'een wervel beknelt een zenuw' Synoniemen: : beklemmen, knellen 1 definitie......
1) Beangstigen 2) Benauwen 3) Drukken 1) Beklemmen 2) Drukken