beklemmen werkw. Uitspraak: [ bə'klɛmə(n) ] Afbreekpatroon: be·klem·men Vervoegingen: beklemde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft beklemd (volt.deelw.) 1) een angstig en bezorgd gevoel geven Voorbeelden: 'De agressieve redevoering beklemde me.' , 'met beklemd gevoel' , 'beklemmende ontwikkelingen' Synoniem: benauwen 2)...
1) Beknellen 2) Benauwen 3) Knagen 4) Pressen 5) Vastklemmen 1) Benauwen 2) Drukken 3) Een bedrukt gevoel geven 4) Opprimeren 5) Pressen 6) Verstikken 
• [ov] vasthouden in een klem. • [ov] een bedrukt gevoel geven. • [ov] [juridisch] iemand onder beklemrecht brengen.
beangstigen; benauwen