bekogelen werkw. Uitspraak: [ bə'koxələ(n) ] Afbreekpatroon: be·ko·ge·len Vervoegingen: bekogelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft bekogeld (volt.deelw.) met voorwerpen naar iets of iemand gooien Voorbeelden: 'iemand met eieren bekogelen' , 'De oproerpolitie werd bekogeld met stenen.' 1 definitie...
1) Bedreigend gooien 2) Belagen 3) Bestoken 4) Bombarderen 5) Gooien (criminaliteit) 6) Naar iemand gooien 7) Naar iets gooien 8) Onder vuur liggen 9) Onder vuur nemen 1) Beschieten