beledigen werkw. Uitspraak: [ bəˈledəxə(n) ] Afbreekpatroon: be·le·di·gen Vervoegingen: beledigde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft beledigd (volt.deelw.) iets zeggen of doen waardoor je iemands eergevoel kwetst Voorbeelden: 'zich diep beledigd voelen' , 'beledigd reageren' Synoniem: krenken Synoniemen: grieven krenken schelden...
1) Affronteren 2) Belasteren 3) Beschimpen 4) Blesseren 5) Bruuskeren 6) Froisseren 7) Grieven 8) Grof vertellen 9) Hekelen 10) Honen 11) Iemand kwetsen in zijn eer 12) Iemands eer aanranden 13) Iemands goede naam aanranden 14) Insulteren 15) Krenken 16) Kwetsen 17) Kwetsen met woorden 18) Lasteren 1) Affronteren 2) Beschimpen 3) Bespotten 4) Blesseren 5) Bruuskeren 6) Dissen 7) Grieven 8) Hekelen 9) Honen 10) Insulteren 11) Jouwen 12) Krenken 13) Kwetsen 14) Lasteren 15) Offenderen 16) Onteren 17) Pikeren 18) Prikken 19) Schelden 20) Schenden 21) Schofferen 22) Smaden 23) Smalen 24) Steken 25) Toucheren 
kwetsen (toon de herkomst via de etymologiebank)
iets zeggen of doen waardoor je iemand pijn doet of boos maakt vb: hij was diep beledigd door dat scheldwoord Synoniemen: krenken kwetsen
Iemand boos maken door gemene dingen tegen hem te zeggen.
krenken
strafrecht: opzettelijk aanranden van iemands eer of goede naam, op beledigende wijze, onafhankelijk van de juistheid van ...