belemmeren werkw. Uitspraak: [ bəˈlɛmərə(n) ] Afbreekpatroon: be·lem·me·ren Vervoegingen: belemmerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft belemmerd (volt.deelw.) ervoor zorgen dat iets niet kan gebeuren of dat iemand iets niet kan doen Voorbeelden: 'de toegang belemmeren' , 'het vrije uitzicht belemmeren' , 'iemand in zijn vrijhe...
1) Afhouden 2) Afweren 3) Beletten 4) Bemoeilijken 5) Benadelen 6) Beperken 7) Binden 8) Derangeren 9) Dwarsbomen 10) Frustreren 11) Handicappen 12) Hinderen 13) Hindernis 14) Impediëren 15) Obstrueren 16) Ophouden 17) Remmen 18) Retarderen 19) Storen 20) Stremmen 21) Tegenhouden 22) Tegenstreven 23) Tegenwerken 1) Afremmen 2) Beletten 3) Bemoeilijken 4) Benadelen 5) Beperken 6) Boycotten 7) Dwarsbomen 8) Embarrasseren 9) Handicappen 10) Hinderen 11) Impediëren 12) In de weg staan 13) Obstrueren 14) Ophouden 15) Remmen 16) Retarderen 17) Storen 18) Stremmen 19) Tegenhouden 20) Uitscheiden 21) Verhinderen 22) Verstoppen 
hinderen (toon de herkomst via de etymologiebank)
niet verder laten gaan vb: hij belemmert de doorgang met dat hek Synoniemen: tegenhouden afhouden afwenden beletten onderdrukken weerhouden stremmen stuiten Tegenstellingen: bevorderen stimuleren
•een factor vormen die een gebeurtenis of handeling (bijna) onmogelijk maakt.
(ver)hinderen
(ver)hinderen