de belhamel zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: bel·ha·mel Verbuigingen: belhamels (meerv.) Verbuigingen: belhameltje (verkleinwoord) 1) een gecastreerd mannelijk schaap dat met een bel om zijn nek vaak de kudde leidt Voorbeeld: 'In de weide stonden enkel belhamels.' 2) een scheldwoord dat vooral vroeger gebruikt werd v...
1) Aanstichter 2) Aanvoerder 3) Apenkop 4) Baldadige jongen 5) Bengel 6) Boef 7) Deugniet 8) Galgenbrok 9) Haan 10) Haantje-de-voorste 11) Kwajongen 12) Ondeugd 13) Ondeugende jongen 14) Raddraaier 15) Rakker 16) Rekel 17) Roervink 18) Roervink (figuurlijk) 19) Snotaap 20) Uitgommen 21) Vlegel 1) Aanvoerder 2) Batraaf 3) Bengel 4) Boef 5) Boefje 6) Deugniet 7) Galgenbrok 8) Guit 9) Kwajongen 10) Ondeugd 11) Raddraaier 12) Rakker 13) Rekel 14) Roervink 15) Schabbernak 16) Schelmpje 17) Snotaap 18) Snuiter 19) Stouterd 20) Vlegel 
gesneden ram die de bel draagt; aanvoerder, deugniet (toon de herkomst via de etymologiebank)
1) gecastreerde ram die met een belletje om de hals aan het hoofd van een kudde schapen gaat; hamel met een bel 2) leider van een troep oproerlingen of boosdoeners; aanvoerder 3) kind dat kwajongensstreken uithaalt; deugniet; kwajongen
ram die de kudde aanvoert
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] aanvoerder bij een oproer of andere slechte onderneming, naar den hamel (gesneden ram), die een bel om den hals heeft en vooraan loopt in de kudde.
aanvoerder
Spreekwoorden: (1914) Belhamel.
strafrecht: leider van militaire oproer of samenrotting. Voor de ~ geldt strafverzwaring. ...