belichten werkw. Uitspraak: [ bəˈlɪxtə(n) ] Afbreekpatroon: be·lich·ten Vervoegingen: belichtte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft belicht (volt.deelw.) 1) licht laten schijnen op Voorbeeld: 'een schilderij belichten' 2) duidelijker maken de gebeurtenissen van een andere kant belichten (de gebeurtenissen v...
1) Accentueren 2) Beschijnen 3) Ophelderen 4) Opklaren 5) Toelichten 6) Uiteenzetten 7) Verduidelijken 8) Verhelderen 9) Verklaren 10) Verlichten 1) Accentueren 2) Omschijnen 3) Ophelderen 4) Opklaren 5) Toelichten 6) Uiteenzetten 7) Verduidelijken 8) Verhelderen 9) Verklaren 
er licht of aandacht op laten vallen vb: hij belichtte het probleem van een heel andere kant
•licht schijnen op iets. •("figuurlijk") van een bepaalde kant bekijken. •("fotografie") een bepaalde tijd licht laten vallen op de film om deze op te nemen.
Een lichtgevoelig oppervlak blootstellen aan stralingsenergie, vooral licht.
Een lichtgevoelig oppervlak blootstellen aan stralingsenergie, vooral licht