de beschuldiging zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ bəˈsxʏldəxɪŋ ] Afbreekpatroon: be·schul·di·ging Verbuigingen: beschuldigingen (meerv.) wat je zegt als je iemand beschuldigt Voorbeelden: 'beschuldigingen uiten' , 'beschuldigingen weerleggen' Synoniem: aanklacht iemand in staat van beschuldiging stellen (iemand officieel voor een re...
1) Aanklacht 2) Aantijging 3) Aanwrijving 4) Bezwarende verklaring 5) Imputatie 6) Incriminatie 7) Inculpatie 8) Insinuatie 9) Last 10) Reproche 11) Telastlegging 12) Tenlastelegging 13) Verdachtmaking 14) Verdenking 15) Verwijt 1) Aanklacht 2) Aantijging 3) Accusatie 4) Betichting 5) Imputatie 6) Incriminatie 7) Inculpatie 8) Insinuatie 9) Last 10) Tenlastelegging 11) Verdachtmaking 12) Verdenking 13) Verwijt 
het zeggen dat iemand het gedaan heeft vb: zijn beschuldiging sloeg nergens op
•het aangeven dat iemand iets moreel of gerechtelijk verkeerds heeft gedaan.