de verdenking zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ vər'dɛŋkiŋ ] Afbreekpatroon: ver·den·king Verbuigingen: verdenkingen (meerv.) het verdenken of dat waar iemand van verdacht wordt Voorbeelden: 'iemand van iets in verdenking stellen' , 'iemand arresteren op verdenking van moord' Synoniemen: achterdocht beschuldiging sjoege Intensiveringen...
1) Twijfel 2) Wantrouwen 3) Soupçon 4) Achterdocht 5) Presumptie 6) Suspicie 7) Kwaad vermoeden 8) Sjoege 9) Afgekondigd besluit 10) Eens 11) Vermoeden 12) Beschuldiging 13) Argwaan 
het denken dat hij iets verkeerds heeft gedaan vb: hij werd gearresteerd op verdenking van fraude
•achterdocht, het vermoeden van het uitvoeren van een (strafbaar) feit.
Iemand/de politie denkt dat jij iets gedaan hebt wat niet mag volgens de wet.
strafrecht: redelijk vermoeden van schuld aan een strafbaar feit. Bijv. De Vlieger wordt verdacht van betrokkenheid bij afpersing. ...