betijen werkw. Uitspraak: [ bə'tɛijə(n) ] Afbreekpatroon: be·tij·en iemand laten betijen (iemand niet storen, iemand met rust laten) 'Laat de zaak maar betijen, ingrijpen zorgt voor nog meer onrust.' Synoniemen: bedaren begaan 2 definities...
1) Bedaren 2) Begaan 3) Bijkomen 4) Laten begaan 5) Tot rust komen 6) Zijn gang gaan 1) Bedaren 2) Begaan 3) Otteren 
begaan (toon de herkomst via de etymologiebank)
begaan