bevolken werkw. Uitspraak: [ bə'vɔlkə(n) ] Afbreekpatroon: be·vol·ken Vervoegingen: bevolkte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft bevolkt (volt.deelw.) (van een groep mensen) ergens wonen of zijn Voorbeeld: 'Dit deel van de Andes werd bevolkt door de Inca's.' 2 definities...
1) Peupleren 2) Van mensen voorzien 
er als bewoner leven vb: deze eilanden worden bevolkt door 300 mensen