bevruchten werkw. Uitspraak: [ bə'vrʏxtə(n) ] Afbreekpatroon: be·vruch·ten Vervoegingen: bevruchtte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft bevrucht (volt.deelw.) zorgen dat een zaadcel binnendringt in een eicel waardoor er een embryo (bij dieren) of vrucht (bij planten) gaat groeien Voorbeelden: 'een merrie laten bevruchten door een h...
1) Bestuiven 2) Bezwangeren 3) Dekken 4) Fecunderen 5) Stieren 1) Dekken 2) Overdekken 
een jong maken vb: die zwarte ram heeft het schaap bevrucht Synoniem: dekken
• [ov] bij een vrouwelijk wezen of organisme een vrucht doen ontstaan.