de blinde zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ 'blɪndə ] Afbreekpatroon: blin·de Verbuigingen: blinden (meerv.) iemand die blind (1) is Voorbeelden: 'Blinden gebruiken een roodwitte stok op straat.' , 'blindengeleidehond' Spreekwoorden en zegswijzen • in den blinde (=blindelings) • er over oordelen als ee...
1) Iemand die blind is 2) Invalide 3) Kaartterm 4) Raamafsluiting 5) Vensterluik 6) Visueel gehandicapte 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Blinde``] 1o. Een houten raam uit twee stijlen en twee dwarsregels zamengesteld, waarvan de eersten aan beide einden zijn aangepunt, hebbende eene hoogte van 2,70 ellen en eene breedte van ruim 1 el. Zij worden bij den sappenarbeid gebezigd. Zie Sappen. 2o. Blinden, schietga...
verwijst naar blind = vensterluik (toon de herkomst via de etymologiebank)
Soort verrijdbare schutting om sappeurs tijdens het graafwerk tegen vuur te beschermen.
soort verrijdbare schutting om sappeurs tijdens het graafwerk tegen vuur te beschermen
Blindezeil.
Mensen zonder enig gezichtsvermogen of met een zo beperkt zicht dat het gehoor en de tastzin de belangrijkste manieren van waarneming zijn
VOC - Scheepsbouw : dwarsscheeps razeil dat onder de boegspriet gevoerd wordt. Zie ook Bovenblinde.VOC - Zeilen en tuigage: dwarsscheeps razeil dat onder de boegspriet gevoerd wordt. Zie ook Bovenblinde.