blokkeren werkw. Uitspraak: [ blɔˈkerə(n) ] Afbreekpatroon: blok·ke·ren Vervoegingen: blokkeerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geblokkeerd (volt.deelw.) 1) (een weg) afsluiten Voorbeeld: 'de gekantelde vrachtwagen blokkeerde de weg' Synoniem: versperren 2) het gebruik van iets onmogelijk maken Voorbee...
1) Afstoppen 2) Schaakterm 3) Toegang beletten 4) Stremmen 5) Vastleggen van gelden 6) Vastzetten 7) De doorgang versperren 8) Dichttimmeren 9) Versperren 10) Immobiliseren 11) Tegenhouden 12) Afsluiten 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Blokkeren``] Eene vesting insluiten. Zie Vestingoorlog
afsluiten, tegenhouden
opeens niet meer vooruit kunnen; nog maar een heel laag tempo aankunnen
versperren (toon de herkomst via de etymologiebank)
vervoersrecht: afsluiting, versperring van een territorium. Bijv. een haven. ...
met een of meer dingen afsluiten vb: de toegang tot het gebouw werd geblokkeerd Synoniem: versperren