collaboreren werkw. Uitspraak: [ kɔlabo'rerə(n) ] Afbreekpatroon: col·la·bo·re·ren Vervoegingen: collaboreerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gecollaboreerd (volt.deelw.) met de vijand samenwerken Voorbeelden: 'De bezetter dwong de burgers te collaboreren.' , 'in een oorlog met de bezetter collaboreren' Synoniemen: heulen 
1) Medewerken 2) Medewerken met de vijand 3) Heulen 4) Samenwerken met de vijand 
met de vijand samenwerken
samenwerken, meewerken met de vijand (toon de herkomst via de etymologiebank)
•"(onovergankelijk)" met de vijand samenwerken.
meewerken met de vijand Voorbeeld: Gewone burgers werden gedwongen te collaboreren met de bezetter.