uitlokken werkw. Uitspraak: [ 'œytlɔkə(n) ] Afbreekpatroon: uit·lok·ken Vervoegingen: lokte uit (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft uitgelokt (volt.deelw.) (iemand) ertoe brengen om iets te doen Voorbeelden: 'een reactie uitlokken' , 'Agressief gedrag lokt geweld uit.' Synoniemen: aanleiding geven tot ophitsen provoceren teweegbren...
1) Aanleiding geven tot 2) Noden 3) Ophitsen 4) Provoceren 5) Tarten 6) Teweegbrengen 7) Uitdagen 8) Verleiden 9) Verleiden tot 10) Verlokken 1) Ophitsen 2) Provoceren 3) Sarren 4) Tarten 5) Triggeren 6) Uitdagen 7) Verleiden 8) Verlokken 9) Zoeken 
er door je gedrag voor zorgen dat het gebeurt vb: je hebt die straf zelf uitgelokt
strafrecht: een ander aanzetten tot het plegen van een strafbaar feit;het door giften, beloften, misbruik van gezag, geweld, ...