de constituent zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: con·sti·tu·ent Verbuigingen: constituenten (meerv.) 1) onderdeel 2) een deel van een zin dat zich in syntactisch opzicht als eenheid manifesteert . 2 definities...
1) Component 2) Zinsdeel 
Let op: Spelling van 1858 een volmagtgever. Constitueren, vaststellen; aanstellen. Constituerend, vaststellend, staatregelend. Constituerende vergadering, eene vergadering ter ontwerping eener staatswet verzameld; de vergadering heeft zich geconstitueerd, de vergadering heeft zich voor voltallig en wett...
Een zinsdeel; een woordgroep.