de criminologie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ kriminolo'xi ] Afbreekpatroon: cri·mi·no·lo·gie wetenschap van het criminele gedrag in een maatschappij Voorbeeld: 'criminologie studeren' 
1) Misdaadkunde 2) Leer van de misdadigheid 3) Gedragswetenschap 4) Leer van de criminaliteit 
De wetenschappelijke bestudering van misdadigers, van misdaad als een sociaal verschijnsel en van het strafrechtelijk systeem.
Feitelijke strafrechtswetenschap die de individuele en maatschappelijke voorwaarden voor strafbaar gedrag en het effect van de strafrechtspleging onderzoekt.
'Criminologie' is een gedragswetenschap die als studie-object het crimineel gedrag heeft, en de maatschappelijke reactie hierop. Criminologie wordt in België gedoceerd aan de Vrije Universiteit Brussel, Universiteit van Gent, Universiteit van Leuven en de Universiteit van Luik.
• [wetenschap] sociologie van misdaad en misdadigheid. (+audio)
wetenschap die studie maakt van misdaad en misdadig gedrag, waaronder de oorzaken hiervan en de reacties hierop
wetenschap die de misdaad bestudeert