dateren werkw. Uitspraak: [ daˈterə(n) ] Afbreekpatroon: da·te·ren Vervoegingen: dateerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gedateerd (volt.deelw.) een datum zetten bij of op (iets) Voorbeeld: 'een verslag dateren' Synoniemen: dagtekenen teruggaan teruggrijpen 
1) Dagtekenen 2) Teruggaan 3) Teruggrijpen 4) Van een datum voorzien 5) Uit de tijd zijn van 6) Verouderen 
dagtekenen
Let op: Spelling van 1858 den dag opgeven, het jaartal en den dag der maand benevens de plaats vermelden. Dato, op den gezegden dag
Bepalen van de ouderdom van een voorwerp, bepalen in welk jaar een gebeurtenis plaatsvond
er een datum op zetten vb: hij dateerde zijn verslag niet
• [ov] de datum van ontstaan bepalen • [inerg] uit een bepaalde tijd stammen • [ov] een datum ergens aan hechten.
Dateren is van een datum voorzien. [basiswoordenlijst groep 7]
Het vaststellen of het vastleggen van de datum waarop iets ontstond of plaatsvond of waarop iets werd gefabriceerd of gecomponeerd