de professor zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ proˈfɛsɔr ] Afbreekpatroon: pro·fes·sor Verbuigingen: professors, professoren (meerv.) titel van iemand die lesgeeft en onderzoek doet aan een universiteit Synoniem: hoogleraar Synoniemen: hoogleraar prof 
1) Beroep 2) Hoogleraar 3) Titel 4) Hooggeleerde 5) Ambtelijke titel 6) Universitaire rang 7) Medewerker aan een universiteit 8) Onderwijskracht 9) Prof 10) Leerkracht 11) Leermeester 12) Geleerde 13) Docent aan een universiteit 
iemand die voor zijn beroep aan een universiteit of hogeschool in de hoogste wetenschappelijke rang doceert en onderzoek verricht en leidt; hoogleraar; in Nederland ook: benaming voor en titel van een hoogleraar; in Vlaanderen ook: benaming voor en titel van een docent aan een academische instelling hoogleraar die zijn ambt wegens het bereiken van ...
hoogleraar
hoogleraar (toon de herkomst via de etymologiebank)
'Professor' is de aanspreektitel voor een academisch docent. In Nederland wordt de aanduiding professor alleen gebruikt voor degenen die in de functie hoogleraar zijn verbonden aan een universiteit, alsook de bijzonder hoogleraren en de buitengewoon hoogleraren.
hoogleraar
Een professor is een hoogleraar, een leraar dus aan een universiteit . [basiswoordenlijst groep 3]
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] hoofdleraar, opperleraar, hoofdschoolmeester, hoofdbevorderaar, landsleraar