Datief definities

datief

I datief bijv.naamw. Afbreekpatroon: da·tief door de rechter benoemd, ingesteld of opgedragen II datief zelfst.naamw. Afbreekpatroon: da·tief Verbuigingen: datieven (meerv.) de derde van de acht naamvallen van de Indo-Europese talen, voor een meewerkend voorwerp. Voorbeeld: De datief van ''ik'' is ''mij'' of ''me'': ''Je geeft mij/me ...
Gevonden op https://www.woorden.org/woord/datief

---

Datief

1) Casus 2) Derde macht 3) Derde naamval 4) Gegeven 5) Naamval 6) Verbuigingsvorm
Gevonden op https://www.mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek/Datief/1

---

datief

derde naamval (toon de herkomst via de etymologiebank)
Gevonden op http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/datief

---

datief

• [grammatica] een van de 8 naamvallen van de Indo-Europese talen.
Gevonden op https://nl.wiktionary.org/wiki/datief

---

datief

derde naamval
Gevonden op https://uitleenwoordenbank.ivdnt.org/index.php/uitleen/zoek_gecombineerd_ca

---

datief

derde naamval
Jaar van herkomst: 1633 (Ruijs )
Gevonden op https://www.dbnl.org/tekst/sijs002chro01_01/colofon.php

---

Datief

(Datief, Dativus) De derde naamval Afgeleid van het Griekse dôtike (geneigd tot geven).
Bijvoorbeeld: `Met voorbedachten rade.`
Gevonden op https://www.encyclo.nl/lokaal/10168

---