decadent bijv.naamw. Uitspraak: [ dekaˈdɛnt ] Afbreekpatroon: de·ca·dent overdreven rijk of duur; bij personen met de bijgedachte van een slap karakter Voorbeelden: 'een decadente wijk met grote vrijstaande huizen en een zwembad in de tuin' , 'decadent winkelen' Synoniemen: ontaard 
1) In verval 2) In verval verkerend 3) In vervallen staat 4) Haast niet maagdelijk 5) Verworden 6) Vervallen 7) Morbide 8) Zeer verfijnd maar innerlijke kracht missend 9) Zeer verfijnd 10) Zonder morele kracht 11) Willoos 12) Passief 13) Snobistisch 14) Ontaard 
ontaard
In verval geraakt door te ver doordrijven van verfijning waardoor de innerlijke kracht verdwenen is
Het woord decadent gebruikt men bijvoorbeeld wanneer een persoon zich uiterst verfijnd voordoet, maar eigenlijk weinig inhoud heeft. Een ander voorbeeld is dat een persoon graag wil laten zien hoe luxe hij leeft, maar het wel iemand is met een slap karakter. Decadent in de betekenis van decadent doen, wordt meestal gebruikt als een persoon uit de h...
verfijnd maar krachteloos (toon de herkomst via de etymologiebank)
slap geworden door teveel luxe vb: het is decadent om elke dag een warm bad te eisen
ontaard