de decompensatie zelfst.naamw. (v.) Verbuigingen: decompensaties ontoereikende compensatie van een functionele of psychische stoornis 
verstoring van het evenwicht, als gevolg van het afnemen van de functie van een orgaan (bijvoorbeeld het hart)
Engels:Decompensation verstoring van het evenwicht door een afnemende functie bijv. v.h hart
onvoldoende aanvulling
• [medisch] verstoring van het evenwicht door een afnemende functie bijv. van het hart.
het falen van lichaamsfuncties doordat de draaglast groter is dan de draagkracht