de deontologie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ dejɔntolo'xi ] Afbreekpatroon: de·on·to·lo·gie 1) stroming die uitgaat van absolute gedragsregels, die vaak gelden als normen filosofie Voorbeeld: 'De plichtethiek van Immanuel Kant is een belangrijk leerstuk in de deontologie.' Synoniemen: : plichtenleer, plichtethiek 
1) Beroepsethiek 2) Ethiek als leer der plichten 3) Ethiek als leer van de plichten 4) Plichtenleer 1) Plichtenleer 
plichtenleer (toon de herkomst via de etymologiebank)
plichtenleer
rechtsfilosofie: plichtenleer;typisch geval dat een belangrijke rol speelt in bijv. de advocatuur of het notariaat. ...