de deontologie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ dejɔntolo'xi ] Afbreekpatroon: de·on·to·lo·gie 1) stroming die uitgaat van absolute gedragsregels, die vaak gelden als normen filosofie Voorbeeld: 'De plichtethiek van Immanuel Kant is een belangrijk leerstuk in de deontologie.' Synoniemen: : plichtenleer, plichtethiek...
1) Plichtenleer 2) Ethiek als leer der plichten 3) Ethiek als leer van de plichten 4) Beroepsethiek 
plichtenleer
plichtenleer (toon de herkomst via de etymologiebank)
rechtsfilosofie: plichtenleer;typisch geval dat een belangrijke rol speelt in bijv. de advocatuur of het notariaat. ...
De 'deontologie' is een ethische stroming die uitgaat van absolute gedragsregels, vaak (maar niet altijd) gesteld als normen. Iets wat slecht is, is volgens een deontoloog altijd slecht, ook als de uitkomst goed zou zijn, want er bestaat geen 'goed' als zodanig; het enige wat goed zou kunnen zijn is de intentie, de goede wil, en die goede wil impl...