diftong zelfst.naamw. (de) Afbreekpatroon: dif·tong Verbuigingen: diftongen (meerv.) Verbuigingen: diftongetje (verkleinwoord) een foneem dat uit twee klinkers bestaat die binnen één lettergreep in elkaar overgaan Voorbeeld: 'Het overgaan van een monoftong in een diftong wordt diftongering genoemd.' . Synoniemen: tweeklank 4 definities.....
1) Au 2) Tweeklank 1) Taalkundige term 2) Tweeklank 
diftong (toon de herkomst via de etymologiebank)
• [taalkunde] een foneem dat uit twee klinkers bestaat die binnen één lettergreep in elkaar overgaan.
tweeklank
Een tweeklank, twee klinkers als één uitgesproken Afgeleid van het Griekse ftôngôs (klank). 
Uit de woordenlijst van de uitspraak; (ook tweeklank) klinker die zich fonologisch gedraagt als een lange klinker en als wezenlijk kenmerk de verglijding heeft tussen een start- en eindpositie. Het Nederlands kent enkel de diftongen ui, ei en ou, die alle drie een halfopen klinker als startpositie hebben en zijn gesloten tegenhanger als eindpositie...