Disjunctie definities

disjunctie

de disjunctie zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: dis·junc·tie Verbuigingen: disjuncties (meerv.) 1) tegenstelling, scheiding 2) het in gescheiden gedeelten opgelost zijn van een verspreidingsgebied waarbij in de tussengebieden die soorten niet voorkomen 3) het uiteengaan van overlangs gedeelde chromosom...
Gevonden op https://www.woorden.org/woord/disjunctie

---

Disjunctie

1) Het gescheiden zijn 2) Term uit logica
Gevonden op https://www.mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek/Disjunctie/1

---

Disjunctie

1) Kloof 2) Scheiding 3) Tegenstelling
Gevonden op https://www.mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek/Disjunctie/1

---

Disjunctie

Let op: Spelling van 1858 disjunctio, Lat, afzondering, scheiding; disjunctive, onderscheiden, afgezonderd, scheidend; disjunctive syllogysmus, scheidende sluitrede, logische positie, van twee tegenstrijdige (door het woordje of - of verbonden) denkbeelden, waar men het tegendeel van het eene de gevolgt...
Gevonden op http://www.dbnl.org/tekst/weil004kuns01_01/

---

disjunctie

scheiding (toon de herkomst via de etymologiebank)
Gevonden op http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/disjunctie

---

disjunctie

Zie hyperbaton
Gevonden op https://www.dbnl.org/tekst/dela012alge01_01/dela012alge01_01_02287.php

---

Disjunctie

Het niet gecorreleerd zijn van fonemen.
Vergelijk: correlatie en conjunctie 1.
De `of`-verbinding van samenstellende uitspraken tot één (samengestelde) uitspraak.
Antoniem: conjunctie 2.
Zie hyperbaton.
Gevonden op https://www.encyclo.nl/lokaal/10168

---