de benoeming zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ bəˈnumɪŋ ] Afbreekpatroon: be·noe·ming Verbuigingen: benoemingen (meerv.) het benoemen Voorbeelden: 'de benoeming tot secretaris-generaal' , 'een benoeming aanvaarden/accepteren' , 'een benoeming weigeren' Synoniem: aanstelling Synoniemen: aanduiding aanstelling benaming installatie 
1) Beroeping 2) Aanstelling 3) Aanduiding 4) Opsomming 5) Benaming 6) Installatie 7) Benoemingsrecht 8) Nominatie 9) Naamgeving 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Benoeming``] Hetzelfde als aanstelling
De toekenning van een baan of functie aan een persoon.
bestuursrecht: aanstelling van ambtenaren; officiële installatie in een bepaald ambt of (publieke) hoedanigheid. Bijv. ~ ...
een bepaalde baan of functie krijgen vb: bij zijn benoeming als burgemeester was het feest Synoniem: aanstelling
•het toewijzen van een ambt aan iemand.
Het bestuur van een gewone vennootschap geschiedt voor de eerste maal bij de akte van oprichting en later door de algemene vergadering van aandeelhouders. Zowel rechtspersonen als natuurlijke personen kunnen als bestuurder worden benoemd. Bij structuurvennootschappen wordt het bestuur door de Raad van Commissarissen benoemd. Het bestuur van een ver...