de dissonant zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ dɪso'nɑnt ] Afbreekpatroon: dis·so·nant Verbuigingen: dissonanten (meerv.) 1) geluid van klanken die niet harmonieus samenklinken muziek Voorbeelden: 'Deze muziek zit vol dissonanten.' , 'Noem jij het maar dissonanten, ik vind het gewoon vals klinken.' Antoniem: consonant
Gevonden op
https://www.woorden.org/woord/dissonant
1) Muziekterm 2) Onwelluidend 3) Onwelluidende klank 4) Slecht klinkend 5) Slecht klinkende samenklank 6) Vals 7) Valse noot 8) Valse toon 9) Wanklank 10) Wanklinkend 11) Wanluidend 12) Wanluidendheid
Gevonden op
https://www.mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek/Dissonant/1
1) Vals 2) Wanklank 3) Wanluidend
Gevonden op
https://www.mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek/Dissonant/1
Let op: Spelling van 1858 wanluidend. Dissonantie, wanklank, valsche toon, wangeluid. Dissoneren, valsche toonen voortbrengen, wangeluid maken
Gevonden op
http://www.dbnl.org/tekst/weil004kuns01_01/
wanklank (toon de herkomst via de etymologiebank)
Gevonden op
http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/dissonant
Een samenklank waarvan de tonen veel wrijving geven (onrustig, spannend). Deze samenklank kan uit twee of meer tonen bestaan.
Gevonden op
http://www.hoorn.be/muziektermen.htm
valse toon vb: ik hoorde een dissonant
wat niet past bij de rest vb: die gele stoel is een dissonant in de kamer
Synoniem: wanklank
Gevonden op
http://www.muiswerk.nl/mowb/?word=dissonant
wanklank
Gevonden op
https://uitleenwoordenbank.ivdnt.org/index.php/uitleen/zoek_gecombineerd_ca
[klassieke muziek] Een samenklank die bij een luisteraar onrust en spanning teweeg brengt.
Gevonden op
https://www.cultureelwoordenboek.nl/klassieke-muziek/dissonant
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Muziek, Latijn), wanklinkende toon. In 't algemeen een wanklinkende toon (noot), die opzettelijk is aangebracht, om het een of ander effect te verkrijgen.
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/beer004woor01_01/beer004woor01_01_0008.php
wanklank
Jaar van herkomst: 1650 (WNT wanluidend )
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/sijs002chro01_01/colofon.php
samenklank die wrijving geeft en niet harmonisch is, tegenovergestelde van consonant.
Gevonden op
https://www.encyclo.nl/lokaal/10760
Toon die in meer of mindere mate dissoneert met een andere toon. Wekt harmonische spannning op.
Gevonden op
https://www.encyclo.nl/lokaal/10928
Geen exacte overeenkomst gevonden.
