het distichon zelfst.naamw. Verbuigingen: disticha distichons (dichtvorm) tweeregelig vers dat een volledige zin vormt 
1) Tweedelig vers 2) Pentameter 3) Koppelvers 4) Slotvers 5) Een klein gedicht 6) Dichtvorm 7) Dichtregel 8) Tweeregelig vers dat een volledige zin vormt 
Term uit de genreleer voor een tweeregelig gedicht. In de Klassieke Oudheid is het elegisch (elegie) distichon de meest voorkomende vorm ervan. Dit bestaat uit een dactylische hexameter gevolgd door een dactylische pentameter. Het metrisch schema is
Etym: Gr. di- = twee; stichos = versregel. - In het algemeen, een strofe of gedicht bestaande uit twee regels. Zie ook couplet. - In de antieke metriek (metrum) een strofevorm bestaande uit een dactylische (dactylus) hexameter en een dactylische pentameter. Deze werd vaak in het epigram gebruikt, en vooral in de elegie, waaraan het disti...
tweeregelig vers
Een klein gedicht van twee regels, oorspronkelijk bestaande uit een hexameter en een pentameter Vaak een epigram Wanneer het een (normaal) gedicht betreft, hebben de regels gepaard rijm, zoals in het voorbeeld van M Nijhoff: 
strofe van 2 versregels
tweeregelig vers (toon de herkomst via de etymologiebank)
Een 'distichon' (mv. disticha) is een gedicht of een strofe van een gedicht, bestaande uit twee regels.
een strofe van twee regels