dobberde, h gedobberd drijvend zachtjes op en neer gaan
dobberen werkw. Uitspraak: [ ˈdɔbərə(n) ] Afbreekpatroon: dob·be·ren Vervoegingen: dobberde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gedobberd (volt.deelw.) met weinig beweging drijven (op water) Voorbeeld: 'Er is bijna geen wind en de zeilboten dobberen op zee.' Synoniemen: drijven zwerven Spreekwoorden en zegswijzen • tussen hoo...
1) Aan de oppervlakte drijven 2) Deinen 3) Drijven 4) Langzaam drijven op kleine golfjes 5) Op de golven drijven 6) Schommelen 7) Spelevaren 8) Vechten 9) Vloten 10) Vlotten 11) Zwalken 12) Zwerven 13) Zweven 1) Deinen 2) Drijven 3) Fluctueren 4) Spelevaren 5) Varen 6) Vlotten 7) Zwalken 8) Zweven 
drijvend zachtjes op en neer gaan (toon de herkomst via de etymologiebank)
zich laten drijven, of met zeer geringe snelheid varen. Eigenlijk het op en neer bewegen door de beweging van de golven. Dus wat dobbers ook doen.
(Bargoens, 1914) vechten
echt Nederlandsche handelswoorden (1914):niet vast zijn (van koersen).
[Bargoens, boeventaal] (zie Doppen), vechten. Ze waren aan het dobberen, omdat Jaap aan Lukas zijn prames (aandeel) niet gegeven had.