I a de doctorandus zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ dɔktɔˈrɑndʏs ] Afbreekpatroon: doc·to·ran·dus Verbuigingen: -sen, -randi (meerv.) I b de doctoranda zelfst.naamw. Uitspraak: [ dɔktɔˈrɑnda ] Afbreekpatroon: doc·to·ran·dus Verbuigingen: -'s, -randae (meerv.) titel van iemand die zijn universitaire studie heeft afgemaakt Syno...
1) Titel 2) Academische graad 3) Drs 4) Afgestudeerde 5) Academische titel 6) Universitair geschoolde 
iem. die geslaagd is voor doctoraalexamen
(drs.) doctorandus
In Vlaanderen gebruikt om iemand aan te duiden die een academisch proefschrift maakt.
afgestudeerde aan een Nederlandse of promovendus aan een Belgische universiteit (toon de herkomst via de etymologiebank)
'Doctorandus' (titulatuur: drs.) is in Nederland de titel voor de academische graad van master. Het is een Latijnse term die letterlijk vertaald kan worden als 'hij die (nog) doctor worden kan' (zie de grammaticale constructie gerundivum).
iemand die geslaagd is voor doctoraal examen