de donk zelfst.naamw. (m.) Verbuigingen: donken (meerv.) 1) een heuvel bestaande uit dekzand die voorkomt in het laaggelegen rivierengebied en uitsteekt boven de latere sedimenten Voorbeeld: 'Twee aan elkaar gegroeide dorpen, die in de vroege middeleeuwen ontstonden op één langgerekte donk in het rivierkleigebied.' 2) ...
1) Bundeltje 2) Gemeente in Oost-Vlaanderen 3) Heuvel 4) Hoge plek in laag land 5) Hoogte bij moeras 6) Hoogte in moeras 7) Hoogte nabij een moeras 8) Hoogte nabij moeras 9) Moeras 10) Moerasgrond 11) Moerasheuvel 12) Ongebuild meel 13) Plaats aan de Aa (Noord-Brabant) 14) Plaats in Antwerpen 15) plaats in belgië 1) Bundeltje 2) Strobundel 
Rivierduin dat geheel is omgeven door (of overdekt met) jongere holocene afzettingen.
ineengedraaid bundeltje stro e.d. (toon de herkomst via de etymologiebank)
•een heuvel bestaande uit dekzand die voorkomt in het laaggelegen rivierengebied en uitsteekt boven de latere sedimenten. (+audio)
Def.: rivierduin ontstaan in het Pleistoceen door verstuiving van zand ui de rivierbedding van vlechtende rivieren
moeras, hoogte daarbij
Een rivierduin dat geheel is omgeven door (of bedekt met) jongere holocene afzettingen.
Rivierduin dat geheel is omgeven door (of overdekt met) jongere holocene afzettingen.
Rivierduin in het rivierengebied die (nog steeds) boven de omgeving uitsteekt. Is ontstaan tijdens het laatste gedeelte van de laatste ijstijd (Weichselien). Destijds had Nederland een poolklimaat en was er nauwelijks vegetatie waardoor de wind vrij spel had. Wordt ook wel berg of woerd genoemd. In de Alblasserwaard komen veel donken voor. De kerke...
Een donk is een hogergelegen plek in het landschap. Veelal een rivierduin of een begraven rivierduin uit de laatste IJstijd (het Weichselien).